Clusteren van scholen in Stad en Lande geen oplossing

Tijdens de algemene beschouwingen bij de behandeling van de begroting van 2007 is door een aantal prominente raadsleden aandacht gevraagd voor het basisonderwijs in Stad en Lande. Rond het winkelcentrum De Kostmand hebben drie basisscholen een vestiging, nl. de openbare Daltonschool aan de Kotter, de R.K. Tweemaster aan de Koers en de P.C. van der Bruggenschool aan de Landweg. In de loop der jaren is de openbare basisschool een zogenaamde “zwarte” school geworden. Witte ouders sturen hun kinderen naar de andere scholen in de wijk of naar een school buiten de wijk. Ook jonge allochtone ouders kiezen voor hun kinderen een andere school, zodat het leerlingenaantal van de openbare school nu zo sterk is gedaald, dat sluiting van de school dreigt.

Met de dreigende sluiting van de openbare school in Stad en Lande, kunnen ouders die hun kinderen naar een niet-christelijke school willen sturen niet meer in de wijk terecht. Dat betekent dat voor die kinderen het leven op school en na school sterk wordt gescheiden. Samen naar school met de kinderen uit je buurt is er dan niet meer bij.

Dus willen een paar politieke partijen er veel aan doen om het openbaar onderwijs in de wijk Stad en Lande te houden. GroenLinks en D66, en in het verleden ook de PvdA, zijn voorstanders van een Brede School. In een Brede School gaan kinderen naar school, kunnen er voorschool en naschool terecht, en kunnen ook nog andere activiteiten worden georganiseerd samen met mensen uit de buurt. In een clusterschool gebeurt dat allemaal niet. Een clusterschool is niet meer en niet minder dan drie scholen onder een dak.

In de Huizer Courant van 26 oktober zegt de fractievoorzitter van de PvdA dat een Brede School in Stad en Lande niet kan, omdat de schoolbesturen geen brede school willen. Dat is maar de vraag. Zeker is dat het bestuur van het Openbaar Onderwijs die Brede School wel wil en dat de directeur van de R.K.Tweemaster meerdere keren heeft laten weten dat er met een nieuw schoolgebouw ook iets te winnen moet zijn voor de kwaliteit van het onderwijs. Je zou zeggen voor wat hoort wat aan beide kanten.

Als een clusterschool in Stad en Lande niets meer betekent dan het huisvesten van drie aparte scholen onder een dak, valt er niets te winnen, voor niemand niet.