Ger zag ze het eerst. Een middelgrote, groene vogel met een lange staart. We wandelden op de Waalsdorper vlakte op weg naar het Monument. Staartmees? probeerden we. Te klein. Groene specht? Heeft geen lange staart. Ekster? Te groot. En zo gifgroen? Gelukkig wandelden er mensen langs die reageerden. "Halsbandparkieten", zeiden ze. "Hele troepen zitten hier en overal in het land." "Nooit gezien", zeiden we en vroegen naar hun geschiedenis. Ontsnapt en gegroeid zonder natuurlijke vijanden. Zijn een ware plaag geworden als ze in troepen optreden. Dan vallen ze jong groen aan in bomen en binnen een mum van tijd is de boom kaal en de bezitter verdrietig.
Het deed ons denken aan het verhaal van de man uit Kortenhoef over de nijlganzen. Een zoektocht op het net leert overigens dat de vogel verre van zeldzaam is.
1 comment:
Waarom trekken ze eigenlijk niet weg. Je kunt zien dat ze hier niet horen. Felle kleuren, schel gekrijs. dat doen wij niet.
Post a Comment