Hoogste tijd voor het zoet der aarde! Zag in Schouwburg Almere een prachtvoorstelling van BAAL van Brecht van het Ro-theater en werd er heel erg blij van. In BAAL dendert een jongeman door het leven. Hij wil zich ontworstelen aan de burgerlijke moraal van zijn tijd. Brecht schreef BAAL in 1918, toen we nog neukten onder de dekens. BAAL zoekt de absolute vrijheid en sleurt anderen mee in zijn levenslust.
Brecht geeft een theatermaker alle gelegenheid om uit te pakken en dat heeft Alice Zuidwijk van het Ro-theater gedaan. Allereerst heeft zij BAAL laten vertolken door een actrice en niet zomaar een. De Vlaamse Fania Sorel speelde BAAL als een ontwapenend en brutaal jongmens midden tussen hoeren, nachtbrakers en gokkers. De zes andere spelers wisselden voortdurend van rol en karakter. Ze blijven de hele voorstelling op het toneel en als toeschouwer is er veel te zien. Ook al omdat decor en licht kleur en vaart aan de voorstelling geven. En in BAAL produceert Brecht prachtige poëtische teksten.
In de toneelwereld van dit kikkerland woedt kennelijk de discussie of je Brecht in deze tijd nog wel kunt spelen. Of de thema's niet zijn achterhaald. Idiote vraag. BAAL vertelt het verhaal van een mens dat zijn eigen weg moet vinden. Alsof dat niet van alle tijden is. En als je er de vorm en vaart aan geeft die het Ro-theater vond, zou het stromen volk moeten trekken. Niet dus. In Schouwburg Almere zaten een halve man en een paardenkop. Dat die genoten is fijn voor hen. Vooral omdat het wel eens de laatste keer kan zijn dat ze dicht bij huis mooie dingen kunnen zien. Want een lege zaal zal niet leiden tot nieuw toneelaanbod in deze nieuwe schouwburg, die het zo goed kan hebben. Voor het Ro-theater moeten we over een tijdje naar Rotterdam.
Brecht geeft een theatermaker alle gelegenheid om uit te pakken en dat heeft Alice Zuidwijk van het Ro-theater gedaan. Allereerst heeft zij BAAL laten vertolken door een actrice en niet zomaar een. De Vlaamse Fania Sorel speelde BAAL als een ontwapenend en brutaal jongmens midden tussen hoeren, nachtbrakers en gokkers. De zes andere spelers wisselden voortdurend van rol en karakter. Ze blijven de hele voorstelling op het toneel en als toeschouwer is er veel te zien. Ook al omdat decor en licht kleur en vaart aan de voorstelling geven. En in BAAL produceert Brecht prachtige poëtische teksten.
In de toneelwereld van dit kikkerland woedt kennelijk de discussie of je Brecht in deze tijd nog wel kunt spelen. Of de thema's niet zijn achterhaald. Idiote vraag. BAAL vertelt het verhaal van een mens dat zijn eigen weg moet vinden. Alsof dat niet van alle tijden is. En als je er de vorm en vaart aan geeft die het Ro-theater vond, zou het stromen volk moeten trekken. Niet dus. In Schouwburg Almere zaten een halve man en een paardenkop. Dat die genoten is fijn voor hen. Vooral omdat het wel eens de laatste keer kan zijn dat ze dicht bij huis mooie dingen kunnen zien. Want een lege zaal zal niet leiden tot nieuw toneelaanbod in deze nieuwe schouwburg, die het zo goed kan hebben. Voor het Ro-theater moeten we over een tijdje naar Rotterdam.
Als je een stukje BAAL zelf wilt zien kun je op youtube.com kijken.
No comments:
Post a Comment