Gisteren sprak Prof.Dr.Christien van Broekhoven, gerenommeerd Vlaams wetenschapper, over de stand van zaken in het onderzoek naar Alzheimer. Het was een lezing in de serie die de Vrienden van de Bibliotheek organiseren. We weten meer niet dan wel, sprak ze, en hoe meer we weten, hoe moeilijker het is de puzzelstukken bij elkaar te leggen. Alzheimer is een ziekte van de vergrijzing. En hoe grijzer we worden hoe meer Alzheimer er zal zijn.
Het onderzoek is nog niet zo ver dat we weten wat de oorzaken zijn van Alzheimer, laat staan dat we het kunnen genezen of voorkomen. Hier helpt geen pilletje. We moeten dus leren leven met Alzheimer. Want het kan niet zo zijn dat voor alle mensen met Alzheimer in de toekomst een plaats is in een verzorgings- of verpleeghuis.
De vereniging Alzheimer Nederland speelt een belangrijke rol bij het leren omgaan met Alzheimer. Zij geven informatie over de ziekte in alle fasen van het proces en zij organiseren Alzheimer cafés waar lotgenoten een keer in de paar maanden elkaar kunnen ontmoeten en met elkaar kunnen praten. Lotgenoten zijn niet alleen de mensen die aan Alzheimer lijden, maar ook hun partners, familie en vrienden.
De vereniging Alzheimer Nederland wil verder gaan. Zij willen in alle regio's vaste dementie ontmoetingscentra organiseren, waar alle mensen terecht kunnen die op een of andere wijze met Alzheimer worden geconfronteerd.
Ik wou dat er nu al zo'n centrum in de buurt is. Want de omgang met mijn vriendin die Alzheimer heeft, roept bij iedere ontmoeting veel vragen bij me op. Doe ik wel goed wat ik doe, kan het niet beter, hoe kom ik te weten wat er in haar hoofd leeft, wat is haar en onze toekomst? Gelukkig kon ik gisteren veel vragen stellen aan de mensen van Versa Welzijn die bij de lezing aanwezig waren. Want als we moeten leren leven met mensen met Alzheimer, moet iemand ons dat wel leren.
No comments:
Post a Comment