Ons huis in Frankrijk ligt in het stil en landelijk gebied. Vanuit ons huis kunnen we verschillende uitgezette wandelingen maken en dat doen we met veel plezier.In Frankrijk worden uitgezette wandelingen duidelijk gemarkeerd: Grand Randonees met roodwitte banden, Petites Randonees met roodgele en Randonees de Pays met geelwitte. Voor alle zekerheid nemen wij altijd een stafkaart mee, zodat we moeilijk kunnen verdwalen. De charme van uitgezette wandelroutes is dat ze de wandelaar door stille, landelijke en onbekende gebieden leiden. Soms kan dat alleen als boeren hun erf openstellen. Veel Franse boeren doen dat op voorwaarde dat je hun vee ongemoeid laat. Daar zijn we ze erg dankbaar voor.
Dit voorjaar gebeurde het ons echter voor het eerst, dat de wandeling was omgelegd omdat de eigenaren van priveterrein de toegang tot hun gebied hadden afgesloten. Veelal zijn dat geen boeren, maar stedelingen die een piedaterre op het land hebben gekocht. Die hebben hun stadse gewoonten meegenomen. De eerste eigenaar had een groot hek op zijn oprijlaan gezet, dat alleen electronisch te bedienen valt. Als hij niet thuis is, gaat het hek dus niet open en moet de nietsvermoedende wandelaar een andere weg zien te vinden. Een plakaat op een boom wees ons de weg door over een moeilijk begaanbaar bos. De tweede had niet de moeite genomen een hek te plaatsen, maar had gewoon de merktekens van de boom verwijderd. Toen we na zorgvuldig spoorzoeken vermoedden dat het pad over privéterrein liep werden we begroet door een chien mechant, die meestal harder blaffen dan bijten. Toen de eigenaar tevoorschijn kwam en ons duidelijk maakte dat wij ons op verboden gebied bevonden, wezen we haar op haar verplichtingen om in ieder geval een omleiding te markeren.
Ik moest aan dit alles denken toen ik in de HuizerCourant las dat het bospad tussen de Oud Bussumerweg en de Sijsjesberg is afgesloten omdat de gemeente de grond heeft geruild met een van de grootgrondbezitters in Huizen. Waarom bij die ruil niet de voorwaarde gesteld dat het pad open blijft? Nu is het verweer van de gemeente dat het pad nog nimmer openbaar gebied is geweest, terwijl ik er toch meerdere keren vrijelijk gebruik van kon maken.
Het zou toch erg sjiek zijn als de nieuwe grootgrondbezitter een gebaar zou maken en het pad weer open zou stellen. Adel verplicht!
4 comments:
helemaal mee eens
Gemeente heeft ongelijk: het wandelpad is volgens allerlei Huizers al meer dan vijftig jaar openbaar toegankelijk.
Lees meer hierover op
http://huizen.groenlinks.nl/nieuws100519
Groet,
Gerrit Pas
Ik heb het in de HC gelezen en ben nu toch erg benieuwd wat er gaat gebeuren. Het zou Hans van der Eijk sieren als hij niet op de gemeente wacht!
25 mei a.s. behandelt de commissie bezwaarschriften het bezwaar van een buurtbewoner tegen de afsluiting van het wandelpad. Ook deze buurtbewoner heeft schriftelijke verklaringen van mensen die stellen dat het pad decennialang vrij toegankelijk is geweest. Het college hoeft niet te wachten op de uitspraak van deze commissie en kan ook zelf haar standpunt veranderen. En ook de eigenaar kan zijn terrein weer openstellen. Dat zou een mooi gebaar zijn.
Gerrit Pas
Post a Comment