Vanavond gaat de gemeenteraad van Nijmegen in debat over een vermeend slippertje van een wethouder. Ik weet niet wat er is gebeurd en ik wil het ook niet weten. Maar ongetwijfeld zal het debat op de televisie breeduit worden getoond en daarmee krijgt de mevrouw van Stadsbelang(!) haar zin, want die heeft de zaak aangezwengeld. Kunt u dat niet achter gesloten deuren doen? Als ik raadslid was zou ik uit protest wegblijven!
Het doet me weer denken aan de zaak in de gemeenteraad van Huizen, waar vragen werden gesteld over de vermeende belangenverstrengeling van een Huizer raadslid, die al tien jaar bekend zouden kunnen zijn. De Gooise pers pikte de rel niet op, en daarom bombardeerden de raadsleden ons met open brieven en ingezonden mededelingen in de Huizer Courant. Het gaat allemaal nergens over, maar ze blijven volhouden en zetten zichzelf en hun politieke bedrijf wel in het spotlicht. Zouden ze echt denken dat we in dat rellerige gedrag geïnteresseerd zijn?
Ook zij moeten toch weten dat mensen de politiek steeds minder serieus nemen. Of moeten we ze echt gewoon afschaffen en overgaan op een ander systeem, waarin serieuze mensen beslissingen nemen. Wil er niet aan denken, maar zo wordt het toch echt een farce.
1 comment:
Dat van Marianne was inderdaad grote flauwekul, vond het ook een beetje natrappen van Carel Bikkers, die zelf altijd zegt dat je je moet realiseren dat je als politicus in een glazen huisje leeft. Uiteraard waren dit soort zaken bij hem bekend, trouwens, wie een beetje ingevoerd is in het Huizerse is bekend met het feit dat er familiebezit is in het centrum van Huizen.
Dat van de Nijmeegse wethouder is m.i. wel ten onrechte afgedaan als een privézaak. De handelingen werden op publiek terrein verricht en niet in de privé-sfeer. Daarnaast dienen de betrokkenen als bestuurder en lid van de oppositie hun degens te kruisen in de raadszaal, wat een vreemd gedoe geeft als ze dit soort acties verrichten.
Ook hier geldt dus weer het adagium van het glazen huisje. Je moet gewoon zorgen dat je brandschoon bent en blijft en anders moet je het gewoon niet doen.
En daarnaast moet je je blijven realiseren, dat je een basis hebt en houdt om met de raad samen te kunnen werken, je kunt dit niet zomaar vanuit allerlei lustgevoelens op het spel zetten.
Hierbij kan ik ook de vergelijking trekken naar de Volendamse wethouder, die bleef zitten ondanks een motie van wantrouwen. Dat geeft onwerkbare situaties.
Kortom: de man moet zelf weten wat hij privé doet, maar hij moet wel de bijzonderheid van zijn situatie erkennen, of hij dat nou wel of niet leuk vind.
Dit is overigens ook de reden waarom veel mensen weinig trek in de politiek hebben: het afbreukrisico is groot.
Maar goed, dat is mijn mening... :-))
Post a Comment