In mijn beste wensen voor 2008 vroeg ik om verhalen van de overzijde. Laat die schreeuwers een poosje hun kop houden, dacht ik en laten de mensen met enig gezond verstand ons vertellen wat er goed gaat. Ik hoopte stiekem dat er iemand met enige morele autoriteit, en die zijn er niet zoveel meer in dit land, zijn stem zou laten horen. De steun is gekomen uit onverwachte hoek. Koningin Beatrix heeft ons in haar kersttoespraak opgeroepen tot rust, vrede en verdraagzaamheid. En vervolgens heeft Pavlov jochie Wilders haar beschuldigd dat zij hem heeft willen aanvallen. Het kan toch niet anders dan dat bij al die brave meelopers nu wel de ogen moeten worden geopend, zou je zeggen.
Heeft ze dan iets nieuws gezegd, iets dat we al niet weten. Ze zei: Onze democratische traditie houdt meer in dan alleen aanvaarding van de macht van de meerderheid; het gaat ook om respect voor minderheden."
En zo is het. Maar als je dat respect niet kunt opbrengen, kun je toch ook verwachten dat je tegenspraak krijgt. Tenzij je onze democratische rechtsorde om zeep wilt helpen. Maar nee hoor. Moord en brand schreeuwen al die Wilderianen. En ze vinden nu zelfs dat de koninging de mond gesnoerd moet worden. En broertje Balkenende zou daarvoor moeten zorgen.
Selectieve verontwaardiging, noem ik dat. Als je niks wilt inleveren van je eigen kortzichtig en dikbuikig gelijk (dat de dikke buik en het korte zicht iets met elkaar te maken hebben kom ik nu ook achter) mag nu zelfs die brave Bea niks meer zeggen. Van Wilders mag ze alleen nog linten knappen. Wees dan flink, jongen en vraag om het afschaffen van het koningshuis. Maar dat doet die natuurlijk niet. Want dan zullen al die brave nationalistische Oranjegezinden, weer gauw teruglopen naar de oude, vertrouwde VVD. Weg koninging, weg Wilders.
No comments:
Post a Comment