Het beste voor 2008!

Ik krijg veel mooie wensen voor 2008, per e-card, per post en met zoenen en hand. Ik geef ze ook terug: "veel moois en goeds, gezond, gelukkig". Ik heb voor iedereen wel een paar woorden, maar langzamerhand vraag ik me af wat al die mooie woorden nu echt betekenen. Wat zou ik nou echt willen in het nieuwe jaar?

In ieder geval dat het hersenloze geschreeuw over onze allochtone medelanders verstomd. Dat al die mensen die nu de ongenuanceerde verhalen van Wilders en Verdonk geloven ineens zien dat het allemaal niks voorstelt. Dat er een goed alternatief verhaal komt (mag van rechts of van links) hoe we in dit land samen kunnen leven zonder elkaar naar de hel te verwensen. Dat al die voorbeelden waar dat nu al lukt prominent op voorpagina's van kranten komen te staan en favoriete onderwerpen worden in actualiteitenrubrieken.

Ook zou ik willen dat de Europese regeringen nu serieus werk gaan maken van milieumaatregelen, ook als het ten koste gaat van de zogenaamde economische groei. Misschien heeft Al Gore hier en daar overdreven, maar iedereen die om zich heen kijkt, weet dat het niet goed gaat met moeder Aarde. Wij in het Westen kunnen nog wel met veel geld recht breien wat krom is. Dat kunnen de allerarmsten die honger en dorst lijden niet.

En omdat al het mooie in drieën gaat - wie dat zegt? ik! - zou ik ook nog wel willen dat we weer serieus werk gaan maken van kwaliteit: kwaliteit van relaties, kwaliteit van onderwijs, kwaliteit van opvoeden, kwaliteit van sport en spel, kwaliteit van kunst. Dus niet alleen roepen dat het moet, maar ook laten zien dat het kan, en als het er is, er bij stilstaan.