Omdat ik de laatste dagen veel vragen krijg over de toestand van het beeld, hier een korte stand van zaken.
Iedere woensdag hakken leermeester Fanny en haar leerlingen Gerda en Charlotte er lustig op los. De hand van de meester is dwingend. Nu er nog grote brokken verwijderd moeten worden, freest Fannu groeven in de steen. Vervolgens hakken Ger en Charlot de steen weg tot op de bodem van de groef. Iedere woensdag wordt er zo'n vijf tot zes kilo steen weggehakt. De meester is erg tevreden over de leerlingen en omgekeerd.
Er komt een moment, en dat moment is niet meer ver weg, dat er fijn gewerkt moet worden. Fanny vertelde me afgelopen vrijdag bij de onthulling van de regentes, dat zij afgelopen woensdag een van de borsten van het beeld heeft blootgelegd. Ik heb dat nog niet gezien, maar zodra er een foto van is, zal ik die publiceren.
Leermeester, leerlingen en opdrachtgever hopen dat het beeld volgend voorjaar onthuld kan worden. Ger en ik hebben al een plek bestemd in de tuin waar het volgens ons mooi zal staan. Het oog moet erop vallen als je over het pad naar de voordeur loopt en wij willen het kunnen zien uit de keuken- en kamerramen. Ik kan niet wachten tot het voorjaar, hoewel ik het fijn vind dat ik deze wordingsgeschiedenis helemaal meemaak.
De foto die ik nu laat zien is gemaakt op 28 juli jl. Inmiddels zijn we al weer twaalf kilo verder. Als je meer foto's wilt zien, druk dan op foto's op de rechterzijde van dit weblog.
Iedere woensdag hakken leermeester Fanny en haar leerlingen Gerda en Charlotte er lustig op los. De hand van de meester is dwingend. Nu er nog grote brokken verwijderd moeten worden, freest Fannu groeven in de steen. Vervolgens hakken Ger en Charlot de steen weg tot op de bodem van de groef. Iedere woensdag wordt er zo'n vijf tot zes kilo steen weggehakt. De meester is erg tevreden over de leerlingen en omgekeerd.
Er komt een moment, en dat moment is niet meer ver weg, dat er fijn gewerkt moet worden. Fanny vertelde me afgelopen vrijdag bij de onthulling van de regentes, dat zij afgelopen woensdag een van de borsten van het beeld heeft blootgelegd. Ik heb dat nog niet gezien, maar zodra er een foto van is, zal ik die publiceren.
Leermeester, leerlingen en opdrachtgever hopen dat het beeld volgend voorjaar onthuld kan worden. Ger en ik hebben al een plek bestemd in de tuin waar het volgens ons mooi zal staan. Het oog moet erop vallen als je over het pad naar de voordeur loopt en wij willen het kunnen zien uit de keuken- en kamerramen. Ik kan niet wachten tot het voorjaar, hoewel ik het fijn vind dat ik deze wordingsgeschiedenis helemaal meemaak.
De foto die ik nu laat zien is gemaakt op 28 juli jl. Inmiddels zijn we al weer twaalf kilo verder. Als je meer foto's wilt zien, druk dan op foto's op de rechterzijde van dit weblog.
No comments:
Post a Comment