Mijn jaar 2008

Op numero 1: De Nederlandse vrouwen op de Olympische Spelen deden het veel beter dan de mannen. Dat is minstens opmerkelijk in een wereld waarin de mannen haantje de voorste spelen. Het vraagt om een verklaring. Mannelijke coaches die met vrouwen werken zijn lyrisch over hun instelling. "Als ze gaan, gaan ze helemaal!". Waarom lukt dat niet in het bedrijfsleven, de politiek, de kunst?

Op numero 2: Mijn hervonden vriendschappen.
>

Op numero 3: De winter in Jarjat

Op numero 4: Het werk van Aad de Haas Met dank aan Gerrit Pas. Vlak voor Pasen 2007 vertelde Gerrit Pas in de bibliotheek over zijn passie voor het werk van Aad de Haas, een Rotterdams kunstenaar, die in de oorlog gevangen werd gezet voor zijn ontaarde kunst, en toen hij vrij kwam op de muren van het kerkje van Wahlwiller een bijzondere kruisweg heeft geschilderd. Je moet het zien om het te geloven.

Op numero 5: de herontdekking van Mark Rothko.Ook dat moet je zien om het te geloven. Toen ik het jaren geleden ontdekte in Tate Galery in Londen, werd ik er dagen stil van. Dat gebeurde nu opnieuw. Het neemt je mee naar verre oorden in jezelf.

Op numero 6: Amerika
Vooral de verschillende gezichten van Amerika, het land van de duizend mogelijkheden. Vorig jaar waren we in het subtropische Florida in het zuidoosten,waar veel rijke Amerikanen genieten van hun pensioen en illegale Hispanics het werk doen. Dit jaar waren we in Montana, in het Noordwesten tegen de grens van Canada, een staat met een oppervlakte van de verenigde Duitslanden, waar negenhonderd duizend mensen wonen.


De verkiezing van een zwarte man als president van Amerika. De hoop van vooral jong en arm Amerika. Verwachtingen zijn torenhoog. Als hij een klein deel waarmaakt, gaat er al iets veranderen.

Op numero 7: Mijn vriendin Fransje
Fransje heeft Alzheimer. Langzamerhand verdwijnt haar herinnering achter de horizon van het hier en nu. Ik verdwijn dus mee. Zo ver is het nog niet. Ze is nog blij, als ze me ziet, hoewel ze me niet meer kan plaatsen. Ik weet niet wie je ben, maar wel wat ik voor je voel, zegt ze. We genieten van elkaar zolang als het kan.