Kerstkaarten

We stuurden kerstkaarten en we ontvingen ze. Ik stuur kerstkaarten naar mensen van wie ik weet dat ze het waarderen. Naar mijn nichtje Corrie op Goeree bijvoorbeeld, die ik nooit zie, maar die toch familie is. Of naar een oud-collega, die wazig rondzwerft in mijn verleden, maar die ik niet wil overslaan, omdat dan de deur zo dicht is. Ik gebruik kerstkaarten dus ook om vrienden die ik het hele jaar niet heb gezien te laten weten, dat ik nog besta, dat ik nog aan ze denk en dat het volgend jaar allemaal goed komt. Als ik dan een kaart terugkrijg, begrijp ik dat de boodschap goed is overgekomen. Als de kaart uitblijft ga ik bellen.

Kerstgroeten kregen we weer vele. De meeste per e-mail onder aan een gewoon bericht. Oh ja, het is bijna zover, dus hele mooie dagen. Dat deed ik overigens ook, omdat het zo onvriendelijk staat om het niet te doen. Maar we kregen ook echte kaarten. Hoewel ze lang niet meer zo mooi zijn als vroeger, toen veel afzenders ze nog zelf maakten.

Mijn zusje is altijd de eerste. Ik heb altijd het idee, dat ze niet kan wachten tot de Sint is vertrokken. Ook dit jaar weer was die vroeg en dat doet extra goed, omdat het er vorig jaar rond deze tijd naar uit zag dat ze helemaal geen kerstgroeten meer zou schrijven. Jammer dat ze nog niet het creatieve handwerk heeft opgepakt.

We kregen ook kaarten uit onverwachte hoek van mensen die nooit schrijven, maar die kennelijk dit jaar ons wat extra aandacht willen geven. Dat hebben we ook wel verdiend. Het jaar was niet simpel en we kunnen best wat krachtvoer gebruiken. Al die mensen dus heel erg bedankt. En voor iedereen die we zijn vergeten en die is uitgeweken naar dit weblog onze beste wensen.

Onze kerstkaart van dit jaar is het uitzicht op een herfstige morgen uit het huis van Ger in Jarjat in de Ardesch. De tekst: De morgenstond heeft goud in de mond. Ook in 2007!