Het beeld

Vandaag zijn Ger en ik naar de steen gaan kijken. "Hij is mooi", zegt Fanny "en goed te bewerken." Dat laatste betekent, dat hij niet al te hard is, maar ook niet te zacht. Waarom gebruik ik eigenlijk het mannelijk voornaamwoord voor steen. Is de steen mannelijk? Ook als er een vrouw uitgehouwen wordt. Deze steen doet zich in ieder geval mannelijk voor. Hij is stoer en hard, en trots nu hij rechtop staat. Voor mij lijkt hij ongenaakbaar. Ik zie in het geheel niet wat eruit moet komen.

Gelukkig denkt Fanny er anders over. Die heeft ervaring met stenen. En ze lijkt te weten wat ze wil. Minstens even belangrijk. Vanmiddag pakte ze een rood stuk krijt en tekende een vrouwenfiguur op de steen. "Hier komen de billen, de benen en de voeten," wees ze aan. Ik zie rode lijnen op de steen, maar mijn voorstellingsvermogen schiet tekort om er meer van te maken. Zal wel even wennen zijn. Maar het gaat wel gebeuren. En dat vind ik reuze spannend.