Geland

We zijn veilig geland na een lange reis.
We gingen om tweeuur plaatselijke tijd naar bed en toen was het
dus in Nederland tien uur 's morgens. Goed doorgehaald dus.

De strenge Amerikaanse veiligheidsmaatregelen zorgden voor
veel oponthoud en hilariteit. Op Schiphol werden we
opgevangen door een vriendelijke mevrouw
in uniform, die zich voorgestelde als onze
" veiligheidsinspecteur voor deze reis".
Ze vroeg ons de hemd van het lijf over wie
de koffer had ingepakt en waar en hoe
en of we hem al die tijd hadden bewaakt, en wie
ons naar Schiphol had gebracht.
Toen dat allemaal achter de rug was werden we gevisiteerd.
Bij aankomst in Minneapolis werd dit allemaal
herhaald. Maar hier moesten we ook vingerafdrukken
afgeven en een irisscan toestaan. Toen ik dacht dat het
achter de rug was, ging het apparaat af en werd ik
opnieuw verdacht. Een Amerikaanse veiligheidsinspecteur
haalde een metaaldetector over mijn hele lijf en visiteerde
me nogmaals extra nauwkeurig.
Allemaal erg vriendelijk, maar niet leuk.

Toen we in de rij stonden werd onze handbagage besnuffeld
door een hasjhond. Het kostte moeite, maar we bleven rustig.

Hettie stond ons op te wachten op het vliegveld van Bozeman.
Weerzien meer dan hartelijk. In de lucht hadden we al de
eerste besneeuuwde toppen ontwaard van het landschap hier.
Daar hebben we gisteren in de volle zon volop van genoten.

Hettie woont in een groot en ruim mobilehome midden in een
prairieachtig Wildwestlandschap met hoge besneeuwde
toppen als decor. Op twee mijl afstand stroomt Yellowstone River.
We hebben de eerste wandeling gemaakt over het ruige land.
We hebben ook de eerste herten gezien, en veel kleine, sterke
alpenbloemen. We zijn ook al rood gebrand.

Vanmorgen gaan we naar de warme baden van Chico Springs.