Wednesday, June 27, 2007

Het beeld

De Steen is gebracht! Hij staat nu levensecht en levensgroot in het atelier van Fanny aan de Wakkerendijk. Ik wilde de komst vastleggen met mijn nieuwe camcorder, maar de jongens van De Hazelaar wilden niet laten weten hoe laat ze kwamen. En toen ze kwamen, potdorrie, wilde ze de steen van 300 kilo niet eens naar binnen takelen. Tot hier mevrouwtje en niet verder. En daar stond Fanny met steen. Gelukkig hielpen huisbaas en Ton van de schalen om de steen binnen te krijgen. Nu niet allemaal gaan kijken, want Fanny heeft het druk met het voltooien van de Regentes en kan geen pottenkijkers gebruiken.

Na de Regentes is de Steen aan de beurt. Mijn zusje wilde weten wat het dan gaat worden. Dat weet ik niet. Dat is aan Fanny. Maar ik heb Fanny natuurlijk niet voor niks gekozen. En ik heb Fanny wel verteld, dat ik al jarenlang gek ben op rond, vol en volumineus. Ja, dat is inderdaad vreemd voor iemand die erzelf al zo veel van heeft. Maar toch is het zo. En misschien komt dat ook omdat ronde en volle beelden zo aaibaar zijn. Je kunt er je hand op leggen en dan gebeurt er iets. Er ontstaat contact en warmte. En daar houd ik van.

Monday, June 25, 2007

Versoepeling van het ontslagrecht

Het kabinet heeft weer een nieuwe hete aardappel koud gemaakt, de versoepeling van het ontslagrecht. Het CDA wil het graag, de PvdA en de CU zijn tegen. Het CDA wil het, omdat het CDA denkt dat door de versoepeling van het ontslagrecht al die 200.000 mensen die al veel te lang met een uitkering langs de kant staan, aan het werk komen. Misschien een beetje simpel gezegd, maar daar komt het wel op neer. Kennelijk denken onze christelijke politici, dat als er 200.000 werkenden worden ontslagen, er 200.000 banen vrijkomen en die 200.000 mensen die allang niet meer hebben gewerkt, probleemloos instromen. Alleen de politiek in Den Haag kan zoiets bedenken.

Daar in Den Haag, maken ze op al dat papier wat ze gebruiken, hun eigen werkelijkheden. Nu dus weer het ontslagrecht. Alsof er niet zonder ontslagen voldoende ruimte is op de arbeidsmarkt om mensen aan het werk te helpen. Voor die 200.000 die langs de kant staan of zitten, is echt meer nodig dan een vacature alleen. Maar dat vraagt kennis van de werkelijkheid buiten Den Haag en creativiteit. Wel eens gehoord van scholing en intensieve begeleiding?

Natuurlijk zijn de werkgevers enthousiast. Die kunnen zo gemakkelijk onwillig personeel lozen. Althans dat moeten ze gezien hun enthousiasme wel denken. Want ik denk niet dat ze staan te springen om die 200.000 van het CDA in dienst te nemen.

De bonden zwijgen en misschien is dat het beste wat je over zo'n onzinnig idee kunt doen.

Thursday, June 21, 2007

Het beeld (2)

























De steen is aangekomen na een lange, zware tocht uit de Italiaanse Dolomieten. Hij staat nu, 400 kg zwaar, bij De Hazelaar in Soest. Binnenkort wordt die verscheept van Soest naar het Atelier van Fanny aan de Wakkeredijk in Eemnes. Dan ga ik hem daar bewonderen en vastleggen.

Alvast een voorproef van het atelier, de verblijfplaats voor enige tijd. En ook foto's van de gastvrouw en wat andere gasten. .

Monday, June 18, 2007

Knipoog

In de vorige periode was ik lid van de gemeenteraad van dit schone dorp, dat sommigen overigens ten onrechte stad noemen. Veel dorpsgenoten weten niet dat ik de politiek de rug heb toegekeerd en spreken me aan over de grote stilte op het gemeentehuis. Gebeurt er nog wel wat, is dan de vraag. Ik moet het antwoord schuldig blijven, omdat ik de politiek de rug heb toegekeerd. Ik zei het al. Maar nu zo veel mensen me de moeilijke vraag stellen, vraag ik me toch af of er iets aan de hand is.

En dus ging ik een kijkje nemen op www.huizen.nl, de informatiebron van de regeerders van dit dorp. Ik kan niet veel spannends ontdekken. Vanavond vergaderen 27 raadsleden en vier collegeleden over verkeersmaatregelen om Plein 2000 verkeersveiliger te maken. Het gaat dan ook over een paar nieuwe bloembakken en zitjes op het plein. Zal het daarmee gaan borrelen en bruizen? Zou het niet verstandig zijn als al die 27 raadsleden vanavond een rondtocht over het plein gaan maken en de ogen goed opendoen. Je zou er pleinvrees van krijgen. Als het gemeentebestuur alle schone voornemens in de toekomstvisie serieus neemt, zal er echt meer moeten gebeuren.

En verder staat er niets op de agenda. Geen Raadhuisplein, geen Lidl, geen hoofdwinkelcentrum, geen Vista, geen havenplannen. Waar blijven die toch allemaal? Zouden ze op het gemeentehuis denken dat het allemaal vanzelf wel komt. Zijn ze in hun eigen compromissen gestikt. Het hoort wel een beetje bij dit schone dorp, dat maar geen stad wil worden. Polderen tegen de heuvelrug.

Friday, June 15, 2007

Glas aan zee


Gisteren was ik jarig. Eenenzestig ben ik geworden. Dat is inderdaad niet gering, heeft u goed begrepen. Ik ga het nu even niet hebben over wat ouder worden voor prettige en onprettige gevolgen heeft, hoewel ik stof te over heb. Misschien doe ik dat later, nog later. Of misschien toch even. Want dat ouder zijn betekende dat ik op een gewone doordeweekse dag door de duinen kon fietsen zonder dat ik door werkend weekend volk, dat te hard of te onbeholpen fietst, van de fiets werd gereden.

We begonnen in Noordwijk, fietsten door geurige duinen naar Katwijk, waar we constateerden, dat het een christelijk vissersdorp met boulevard is. Geen badplaats. Van Katwijk door geurende en bloeiende duinen naar de Wassenaarse slag en vervolgens door Meyendel naar Scheveningen. Dat is wel een echte badplaats, ondanks het vissersverleden en -heden. Op een van de vele, grote strandterrassen aten we een feestelijk Grand Dessert, reden langs de binnen- en de buitenhaven, door Duindorp van Brakman en Helga Ruebsamen en vervolgden toen naar Kijkduin. Hier liggen mijn wortels. Scheveningen ken ik nog uit de tijd dat het Kurhaus nog niet was gerestaureerd, dat Pia Beck er nog optrad, dat er een Palais de Dance was en dat je er de lekkerste sateh van heel Den haag kon eten. Ondanks alle nieuw- en hoogbouw, vind ik er nog heel veel herinneringen.

Maar waar blijft nu dat Glas aan Zee, zult u denken. Rustig aan, dat komt eraan. Het glas vonden we op Kijkduin. Kijkduin is een piepkleine badplaats aan de zuidzijde van Den Haag, meer bekend om de slag bij Kijkduin in 1672 dan als hedendaags oord van vertier. Dat is wel gek. Want het is er reuze gezellig en je vindt er een keer in de twee jaar op de boulevard met onbelemmerd uitzicht op zee een sculpture biennale. Dit jaar zelfs geopend door koningin Beatrix.

We bewonderden de ca. dertig glazen sculpturen van binnen- en buitenlandse kunstenaars. Vooral Tsjechen en Italianen schijnen zeer bedreven in het vormen van glas tot kunstobjecten. Wat een spannende weerspiegeling van het spel van zon, wind, zee en toeschouwer. Ik geloof toch al dat in alle beleven van kunst de persoonlijkheid van de liefhebber een hele grote rol speelt, maar hier wordt het ook zichtbaar. Alleen al de plaats van waar je naar het beeld kijkt, geeft zijn eigen beeld terug. Uren kun je kijken. Ook je eigen verhaal maken.


De tentoonstelling is nog tot 24 juni en maakt een bezoek aan Kijkduin de moeite waard. Je moet natuurlijk wel van zon, zee, wind en van jezelf houden.

Monday, June 11, 2007

Schrikken

Dat was even schrikkken gisteravond. Keek ik een paar weken geleden nog vol afschuw naar Zembla over de beleggingen van grote pensioenfondsen in foute bedrijven. Kon ik toen mijn bord nog schoon schuiven. Gisteravond werd dat veel lastiger. Toen bleef het niet bij afschuw en nijd. Zembla liet nu zien wat vier grote banken (ABN AMRO, Rabobank, ING Postbank en Fortis) doen met ons geld. Ook mijn geld, want dat staat bij de Postbank. Ik heb me wel vaak afgevraagd hoe het toch komt dat banken zo veel winst maken, maar heb dat altijd verklaard door gewone graaizucht. Veel van ons vragen en weinig teruggeven.

Ik heb me nooit afgevraagd in welke bedrijven Mijn Postbank mijn geld belegt. Ik dacht dat zo'n volksbank als de postbank geen foute dingen zou doen. Maar de postbank is sinds de overname door de ING een gewone graaibank geworden. En ik had beter moeten opletten!

Sunday, June 10, 2007

Deze week

Veel gedaan in en met het dorp. Voor de stichting Behoud het Oude Dorp maak ik foto's van karakteristieke plekken. Nu zal mijn karakteristieke plek niet altijd dezelfde zijn als uw karakteristieke plek. Over de oude kerk zullen we het wel eens worden. Maar noemen we het dorpshart, het Oude Raadhuisplein ook karakteristiek. En karakteristiek voor wat dan wel? Mooi zou zijn als veel mensen hun karakteristieke plekken in het dorp zouden aanwijzen. Dan wordt het dorp misschien nog wel eens van ons allen.

Moet je om karakteristieke plekken aan te wijzen eerst weten wat het karakter van het dorp is, of werkt het omgekeerd? Als je twintig karakteristieke plekken hebt, kun je daar dan het karakter van het dorp uit afleiden. Soms raak ik door al dit geschrijf de weg kwijt. Maak u niet ongerust. Die vind ik ook wel weer terug.

Maar eerst was het schrikken toen ik maandag hoorde dat Hansje Dol in het ziekenhuis was beland. Gelukkig is ze ook al weer thuis. Maar het is wel een waarschuwing om minder hooi op haar vork te nemen. En die waarschuwing geldt niet alleen voor haar. Ik werk in het dorp met veel mensen die geheel vrijwillig en zonder betaling heel veel en soms te veel doen. Ik ga ze hier niet noemen, omdat ik daarmee de mensen tekort doe die ik niet ken. Mooi dat de politiek het vrijwilligerswerk roemt. Fijn dat een keer per jaar de lintjes worden uitgereikt aan mensen die zich bijzonder hebben ingespannen. Maar er zijn grenzen aan vrijwilligheid. En soms vraag ik me af of de politiek die wel voldoende in beeld heeft.

Twee weken geleden bezocht ik de gecombineerde raadscommissievergadering over de verdeling van het geld voor "nieuw beleid". Het gaat dan om een luttel bedrag van € 50.000 per jaar, waarvoor altijd veel te veel aanmeldingen. Al die aanmelders komen inspreken. Natuurlijk laten ze in de vijf minuten tijd die hen wordt gegund allemaal horen hoe noodzakelijk de bijdrage is van de gemeente voor het belangrijke werk dat zij doen. Ik zat er met het schaamrood op de kaken. Wat een afschuwelijke bedelpartij. Zo ga je toch niet om met de mensen die in dit dorp zorgen voor het goede sociaal-culturele-sportieve klimaat! Natuurlijk kunnen niet alle wensen worden gehonoreerd, maar wat heeft zo'n inspreekronde voor zin als niet in het openbaar de beslissing wordt genomen.

Ook veel gepraat over de toekomst van Behoud het Oude Dorp. Hansje is ons boegbeeld. En Hansje heeft helaas niet het eeuwige leven. Dus na Hansje moet er ook nog een Behoud het Oude Dorp zijn. Want de geschiedenis maakt duidelijk dat waardevolle dingen bij politici niet altijd in goede handen zijn. Dat ze met argusogen gevolgd moeten worden. Wij zoeken verbreding en veel mensen hebben zich aangemeld. Dat stemt hoopvol.

En dan die G8! De wereldleiders over onze wereld. Clubje spelen voor 6 miljard mensen. Geld beloven met grote woorden en vervolgens de hand op de knip houden. Gelukkig is er nu een vrouw bij die al die 7 mannen de baas was. Maar of het er echt beter van wordt?

Monday, June 04, 2007

Wandelende eilanden


Trouwe lezers van dit weblog, en die zijn er merk ik uit reacties, en weet dat ik blij met u ben, kennen mijn speciale liefde voor alles wat groeit en bloeit en ons altijd weer boeit. Daarom ging ik in op de uitnodiging van de Vogelwerkgroep Gooi en Vechtstreek om afgelopen zondag vogels te kijken bij de vogeleilanden in Huizen.

Eerlijk gezegd ging ik vooral voor de telescopen, omdat ik benieuwd was of ik door zo'n 2000 Euroding meer zou zien dan door mijn ANWB 100 Euro kijker. En ja hoor: Ik zag piepjonge bergeendjes alsof ze bij ons achter door de sloot zwommen. Mijn enthousiasme was groot en dat plezierde de vogelkijkers.

Maar daar gaat het eigenlijk niet om. Het gaat niet om de vogels, niet om de vogelaars, maar om de vogeleilanden. Die zijn er neergelegd als compensatie voor de natuur die is verloren gegaan bij de oude pier. Maar nieuwe natuur is geen oude natuur en nu willen die eilanden zich niet gedragen zoals wij willen. Die eilanden bewegen en ze zijn hevig begroeid. Overigens hebben de vogels er veel minder last van dan de mensen langs de kant. Die ergeren zich dat de gemeente Huizen, Rijkswaterstaat en Staatsbosbeheer samen niet in staat zijn om de eilanden goed te onderhouden. Die ergeren zich ook dat honden naar de eilanden zwemmen en dat op het parkeerterrein motoren brommen.

Liggen die eilanden wel op de goede plaats? Zien we bij Durgerdam, Monnikendam, Marken, Volendam en alle andere plaatsen aan het IJsselmeer waar we ons zo graag mee vergelijken, vogeleilanden naast de monding van een drukke haven? Nee, die zien we niet. Het is dus eigenlijk jammer dat de eilanden de verkeerde kant opwaaien.

We gaan nog meer natuur maken. Binnenkort ligt in de Blaricummermeent een rivier en nog wel een meanderende! Vroeger op school leerde ik altijd dat je rivieren niet kunt aanleggen, omdat ze er al liggen. Maar de gemeente Blaricum staat natuurlijk boven de wet. Dus die zullen het vast wel kunnen. Ben benieuwd hoe die zich gaat gedragen. Rivieren kunnen immers monsters worden.

Friday, June 01, 2007

Clubje spelen



Ik geloof niet meer dat de jongens en meisjes van de politiek interesse hebben in wat we van hen vinden. In ieder geval willen ze niet meer met ons in debat. Ze praten vooral met elkaar. Nu is Balkenende op tournee langs zijn Europese collega's met ons standpunt over de EEG. Hebben we dat dan? Ik kan me nog herinneren dat we de Europese Grondwet hebben weggestemd. Ik kan me niet herinneren dat we daarna nog iets anders hebben gezien. Ik lees nu ook in de krant dat wij geen grondwet willen maar een verdrag. Hebben ze ons dat dan gevraagd? Of denken ze dat we dit keer braaf zullen zijn en gaan ze ons niets meer vragen?
De PvdA speelt ook clubje, maar het is daar denk ik niet echt leuk. Een paar grote jongens willen de baas zijn en dan blijft er voor de andere jongens en meisjes weinig te spelen. Die kunnen maar beter opzouten. Gek eigenlijk dat ze dat niet doen. Alternatief genoeg ter linkerzijde. En met Woutertje is het toch allang niet meer leuk spelen. Die probeert zijn huid te redden, en gaat steeds meer op zijn vriendjes in het kabinet lijken. Die kunnen ook zo nietszeggend op hele gewone vragen reageren. "Ik wacht af", zei hij wat ongemakkelijk, toen men hem vroeg of het niet gek is, dat hij zich heeft bemoeid met een onafhankelijk onderzoek naar de desastreuze uitslag van de laatste verkiezingen.
Ik dacht dat de collegepartijen in de Huizer Gemeenteraad zich ook bezondigen aan clubje spelen. Ik schijn me vergist te hebben. Er worden geen afspraken gemaakt in de achterkamers van de politiek. De drie partijen hebben het collegeprogramma heilig verklaard en zo lang de wethouders zich daaraan houden, mogen ze hun gang gaan. Nu is er wel een fors probleem met die toekomstvisie. De richting die de toekomstvisie aanwijst, een levendig dorp aan het water, is niet uitgewerkt in het collegeprogramma. Hoe moet dat nu?
Ik ben dus heel benieuwd naar het vervolg. En het consulteren van de Huizer bevolking helpt voor dit probleem geen lieve moeder. De gemeenteraad zal keuzes moeten maken. Daar kan men niet voor weglopen. En tot nu toe hebben de collegepartijen geen aanleiding gegeven om te veronderstellen dat ze dat kunnen.