Thursday, January 31, 2008

Doen wat je zegt

De eerlijkheid gebiedt me te zeggen, dat ik het niet uit de eerste hand heb, omdat ik de vergadering van de gemeenteraad dit keer heb gemist. Ik heb het verhaal dus uit de krant en ik heb het met verbazing gelezen. Een mevrouw op de Patrijslaan in Huizen wil naast haar eigen woning een kleine woning laten bouwen voor haar moeder. Dat noem je tegenwoordig een kangoeroewoning. Op die manier kan ze haar moeder de mantelzorg geven die ze nodig heeft. Lijkt mij een prachtig initiatief in het licht van de bedoelingen van de overheid dat mensen zo lang mogelijk zelfstandig kunnen blijven wonen. Voor veel ouderen en gehandicapten is mantelzorg of hulp van vrijwilligers een voorwaarde.

Maar het plan van de mevrouw gaat niet door, omdat de gemeenteraad niet wil. Onbegrijpelijk voor een buitenstaander, omdat in dezelfde vergadering de gemeenteraad het Wmo beleidsplan had aangenomen, waarin mantelzorg hevig wordt aangeprezen. Waarom het nu niet mag, wordt mij uit het verhaal niet duidelijk. De grond is van mevrouw zelf, de groen bestemming die er op zat is inmiddels door de provincie opgeheven, dus wat let ons? De VVD fractie is tijdens de stemming weggelopen. Zou dat er misschien iets mee te maken hebben? Woont er een "prominente VVD'er", misschien in de buurt en wordt die belemmerd in zijn woongenot?

Wat me het meest stoort is dat ik het niet snap. Dat ik uit het verslag in de krant weer de indruk krijg dat geen van de fracties een steekhoudende verklaring heeft gegeven voor de afwijzing. Er is kennelijk iets gezegd over precedentwerking (maar we willen toch juist de mantelzorg ondersteunen) en groenverlies. Kan de gemeente dit eigenlijk wel tegenhouden?

Wie wordt de winnaar??

De spanning stijgt nu de datum van de prijsuitreiking nadert. Wordt het Fanny, of Eddy of Robbert of toch het Harmonie-orkest, en misschien wel de dansjongens. Of wordt het iemand die niemand verwacht? En bij de jonkies? Wie wordt het daar? Ik voel de spanning zelf al stijgen en bij ons in huis wordt druk gespeculeerd. Dat zal bij de kandidaten dus nog wel heviger zijn. Ik ben blij dat ik van niets weet. Dat we het beoordelen aan een vakkundige jury hebben toevertrouwd. Jaap R. de voorzitter zal bij de prijsuitreiking ongetwijfeld weer uitgebreid stil staan bij de overwegingen. Ik verheug me er nu al op. Nog twee weken en dan is het zover.
Zij krijgen de prijs niet, want ze zijn niet aangemeld.

Saturday, January 26, 2008

Kunstuitleen Huizen

De Kunstuitleen Huizen op het Plein 2000 is sinds de komst vier jaar geleden een levendige ontmoetingsplek van kunstenaars en kunstminnaars. Je kunt er kunst zien, genieten, lenen en soms ook maken. Susan Karsten, het hoofd van de kunstuitleen heeft een verslag gemaakt van de activiteiten van vorig jaar. Ik heb er de hoogtepunten uitgehaald. Als je het hele verslag wilt hebben, kun je dat ongetwijfeld van Susan krijgen.

GeKUNSTeld en Bruisend Kunstbal

Jongeren van drie scholen voor voortgezet onderwijs vertoonden in de bibliotheek voorafgaand aan de prijsuitreiking van de Kunstprijzen hun kunnen, grafiti, dansen en zingen.


Gedurende de KUNST10daagse in maart werd in de Kunstuitleen in tijdelijk atelier ingericht waar prominente Huizers, zoals Hansje Dol, Hennie van Moorsel, Daan Loenen, Pieter Hogenbirk maar ook veel kinderen, leerden beeldhouwen met blokken mergel.





Op de zondag van de KUNST10daagse waren vier beeldhouwers op bezoek voor een Ontmoet en Groet: Emile van der Kruk, Barbara Kluiver, Fanny Kiezenberg en Marloes Eerden vertelden over hun inspiratiebronnen.

KUNSTQuiz: Op woensdag 28 maart speelden Huizer kunstenaars en Kunstcafe bezoekers tegen elkaar in een KUNSTquiz die vakkundig in elkaar was gezet door Susan Karsten. Het team van de Atelierroute won op het nippertje.




PASSIE
Vijfenvijftig mensen luisterden op Goede vrijdag ademloos naar Gerrit Pas (fractievoorzitter GroenLinks en kunstliefhebber) die vertelde over zijn passie voor de kunstenaar Aad de Haas, en zijn strijd met de RoomsKatholieke instituties over zijn kruiswegstaties in Wahlwiller. Zeer de moeite waard om naar Wahlwiller te gaan of desnoods de staties te bekijken op internet.

KlasseKUNST
De Kunstuitleen ontving in het schooljaar 2006/2007 6 basisscholen met in totaal 7 klassen : De Gouden Kraal, de Parel, de Beatrixschool, de Rehobotschool, de van de Brugghenschool en de Springplank met 2 klassen. Kunstenaars brachten een tegenbezoek aan de scholen. Er brachten ook veel middelbare scholieren een bezoek aan de KUNSTuitleen om KUNST te kijken.

KUNST en Poëzie
Voor een poëzieproject in samenwerking met voortgezet onderwijs school Laar en Berg in Laren stelden we 8 kunstwerken beschikbaar om te exposeren in de bieb Laren ter inspiratie van 4 poëzieworkshops op 2 vrijdagen in mei. De kunstwerken werden door 3 leerkrachten Nederlands uitgekozen.

KUNSTPicknick
Bezoekers van de natte Kunstpicknick konden onder begeleiding van schilder Lenie Bos ogen schilderen op twee enorme doeken, die vanaf de Huizerdag te zien waren in de Kunstuitleen.


In oktober stond de Kunstuitleen op de Seniorenmarkt. Niet alleen om de Kunstuitleen onder de aandacht van de vele bezoekers te brengen, maar ook om bezoekers te wijzen op de mogelijkheid om kandidaten voor te dragen voor de Kunst- en Cultuurprijzen Huizen 2007.


In oktober was opnieuw de opening van de Atelierroute en de overzichtsexpositie van 39 deelnemende kunstenaars in de Kunstuitleen. Tijdens de Atelierroute expositie kwam de 8 e groep van de 2 e Montessorischool de expositie bekijken en kregen toelichting van de aanwezige kunstenaar.



De dag van de KUNSTuitleen
Leerlingen van College de Brink lieten zich door het thema inspireren en toverden de kunstuitleen Bibliotheek Huizen om tot een keuken. Er was een speciale ‘Ontmoet & groet’ met kunstenaar Annette van de Vegte uit Huizen, van wie 20 kunstwerken in de collectie zijn opgenomen. Zij had speciaal voor de dag van de kunstuitleen een keuze gemaakt uit de collecte van de SBK kunstuitleen Gooi en Eemland en vertelde over haar keuze.


Verhalen over kunstwerken werden uitgevoerd door het gezelschap ‘Kunststukjes.nl’. De verhalen, ondersteund door gitaar en accordeon waren onder meer geïnspireerd op het werk van kunstschilder Lenie Bos. De bibliotheekbezoekers genoten van dit voor velen onverwachte muzikale uurtje en namen even de tijd om te luisteren

KUNSTenaars bezoeken Basisscholen
Beeldhouwer Michiel Linders en schilder Annette van der Vegte en Lenie Bos hebben basisscholen bezocht als tegenbezoek namens de KUNSTuitleen.


Poëzieproject met bieb Bussum
Samen met het Sint Vituscollege en de bibliotheek Bussum werd een kunstpoëzie project opgezet. Docenten van het Vituscollege kwamen 11 werken uitzoeken in de Kunstuitleen Bibliotheek Huizen. Nadat de schilderijen en beelden in de school waren geplaatst gaf docente poëzie Mieke Vermeulen workshops en konden de leerlingen aan de slag. Het bijzondere resultaat van beeld en taal was enkele weken in de bibliotheek Bussum te bewonderen.

Bedankt Susan


Wednesday, January 23, 2008

Onmetelijk optimisme


Niet iedereen is enthousiast over de tentoonstelling in Museum Schiedam. In NRC CS prijst Janneke Wesseling het boek en de dvd, maar gruwelt van de tentoonstelling, waar galerieën worden nagebouwd in lege, kleine blokkendozen. Durf, moed en vernieuwing in een poppenhuis. Ik voelde me ineens tekijkgezet met mijn enthousiasme. Maar met een beetje bezinning weet ik wel beter. Janneke Wesseling kent al dat werk uit de jaren na de oorlog. Heeft een schitterend boek geschreven over haar kijkervaringen (Het Museum dat niet bestond). Ik ken het werk niet. Heb heel wat in te halen, en ik was blij dat ik al die baanbrekende werken in Museum Schiedam kon zien.

De stemming van die jaren, vertolkt door Armando!

In mijn ogen was het volslagen belachelijk
dat je, na al die uitwassen van het kwaad,
gewoon met dat verfijnde,
vooroorlogse gedoe doorging.

Friday, January 18, 2008

Culturele ondernemers

Gisteren bezochten we het Schiedams Museum. Het museum is gevestigd in de oude binnenstad in een gerestaureerde kerk en heeft een grote COBRA verzameling. Wij zagen de tentoonstelling Onmetelijk Optimisme over een twaalftal spraakmakende galeriehouders die in de jaren vlak na de tweede wereldoorlog hun nek uitstaken om experimenterende kunstenaars ruimte te bieden om hun werk te laten zien. Ik werd er blij van. Ik zag brutale, opvallende kunst en portretten van mensen met passie, met durf, met "wie doet me wat" in de ogen. Ik genoot weer van de kleuren en beesten van Appel, van de durf van Lucebert, van de druksels, de spetters, de kapotte stoelen. En ik zag heel bijzonder werk, dat ik nooit eerder had gezien van Cor de Nobel. Maar ook vroeg werk van Klaas Gubbels en heel veel Armando, zowel in woord als in beeld.

En ik vroeg me af wat ervan al die kracht en durf is overgebleven. Ik zie nu overal in galerieën dezelfde keurige mevrouwen (volgens mij voornamelijk mevrouwen) op kaartjes neuzen of ze nog een aardig verantwoord doekje voor boven de bank kunnen vinden en ik doe er lustig aan mee. In mijn nederige tweede stulp hangt een schilderij van Barbara H. dat ik heb gekozen, omdat het zo aardig kleurt bij het interieur. In het eerste huis heb ik een Ton Schulten ingewisseld voor een Klaas Gubbels.

Ergens weggedrukt en kennelijk onopvallend hangt mijn mooiste bezit, een Doodskast van Leonie Moolenaar, een prachtig portret van "mijn moeder" van Leo Bos. Nog nooit heeft iemand er iets van gezegd!



Monday, January 14, 2008

Achter de schermen

Achter de schermen wordt hard gewerkt om op 16 februari a.s. de kunstprijzen 2007 Huizen te kunnen uitreiken. We hebben een expositie ingericht van werk van kandidaten in de Kunstuitleen/Bibliotheek. Er hangt en staat beeldend werk, maar ook het werk van de musici en dansers is te bewonderen.




De jury buigt zich intussen over de aanmeldingen om de goede keus te maken.



V.l.n.r. Pauline, Rients en Jaap.


Friday, January 11, 2008

Het Linkse Antwoord

Afgelopen zondag merkte Paul Scheffers in Buitenhof op dat er nergens zoveel op Nederland wordt gekankerd als onder de aanhangers van Geert en Rita. Maar hij had geen antwoord op het recht-door-zeese duo. Hij zat er met Femke Halsema en beide linkse denkers praatten voortdurend intelligent langs elkaar heen.

Kennelijk is links niet geinteresseerd in de oorzaak van het gekanker. Er wordt gepeild, maar niet bevraagd. Waarom kunnen die boze mensen hun liefde voor het volk en vaderland alleen maar kankerend onder woorden brengen? Waarom zijn ze zo boos op politici die er in hun ogen een rotzooi van maken? Wat verwachten ze van Geert en Rita?

De aanhang van rechts zit voornamelijk in de buitenwijken van middelgrote provinciesteden. Daar kun je niet van zeggen dat ze overmatig last hebben van hun islamitische buren. Daar kun je misschien wel van zeggen, de geschiedenis leert het, dat ze bevangen zijn door de angst, dat ze er last van krijgen. Last van islamieten, last van Polen, last van nikkers en homo's en allemaal omdat die hun relatieve rijkdom en rust bedreigen.

Iedereen, ook zij, weet dat je in bijna geen land een beter leven leeft dan in Nederland. Maar als je veel hebt, heb je ook veel te verliezen en daar zijn die mensen bang voor. Als angst de mensen naar rechts drijft, wat moet links dan doen? In ieder geval die angst serieus nemen.

Wednesday, January 09, 2008

Gastschrijver Berry Honing

Berry H. is collega weblogger. Hij volgt net als ik nauwlettend de Huizer politiek, voor zover er iets te volgen is tenminste. Hij denkt over veel zaken anders dan ik, maar zijn mening is minstens interessant. Wij discussieerden over de invloed van Wilders op de Nederlandse politiek en naar aanleiding daarvan stuurde hij mij een column van Wijnberg over Wilderiaanse psychologie. En hoewel ik me eigenlijk had voorgenomen geen aandacht meer aan Wilders te besteden, vind ik de stelling van Berry interessant genoeg om hier op te schrijven. Wilders is een nuttige nar, omdat hij andere politici uitdaagt om kleur te bekennen.

Dus ik antwoordde hem:

hi berry: wijnberg heeft gelijk dat wilders zijn collega politici uitdaagt (de gelegenheid geeft) kleur te bekennen. hij heeft geen gelijk als hij stelt dat ze zijn methoden moeten gebruiken. maar zwijgen of gekwetst gaan zitten doen (melkert tegenover fortuyn) is zielig en niet effectief. wat dat betreft heeft bea het goede voorbeeld gegeven. duidelijk laten weten dat je het er niet mee eens bent. en dat gehuil van al die belastingmannetjes in elsevier doet daar niets aan af! ik ben absoluut geen fan van de monarchie, maar zie ook niet in waarom we die mensen, als ze er toch zijn, niet zouden mogen zeggen wat ze willen. het is of het een of het ander. of je schaft de monarchie af (mag van mij) of je beschouwt ze als weldenkende mensen met een mening. zijn narren van links ook mogelijk eigenlijk?

En hij antwoordde:

Zijn die er, narren van links? Vind het vaak beetje depri, beetje klagerig. Altijd kijken naar de ander, want de ander belazert de zaak. Beetje vanuit bescherming van de zwakkeren, dus begrijp het historisch gezien ook wel. Sociaal democratie heeft echt z'n functie wel gehad in de geschiedenis. Had er hele discussies over met een vriendin, die tegen de SP aan hing qua overtuiging. Mijn stelling is dat iedereen elkaar belazert. Het is een mentaliteitskwestie en die verander je niet zomaar. Dat verander je alleen maar met natuurlijk gezag van natuurlijke leiders en die zijn er niet meer.

Effectief is gewoon zeggen wat je vind, van de probleemstelling en van de voorgestelde oplossingsrichting. De meeste oplossingsrichtingen zijn niet haalbaar, of zullen nooit een parlementaire meerderheid krijgen. Wat mij betreft dan punt. Wat moet je er verder mee, laat ze die moties indienen en stem het rustig af.
Maar feit blijft wel dat Wilders steeds grote delen van het electoraat mee krijgt in zijn opinie. Dan moet je toch eens gaan nadenken of de probleemstellingen die hij aandraagt, niet door grote delen van de bevolking worden onderschreven, terecht of onterecht doet er dan niet toe. Hét probleem van nu is de mentaliteit van de mensen, al dan niet gerelateerd aan de multiculturele samenleving, de moderniteit met al z'n facetten, de snel veranderende samenleving, het onthecht raken van dat wat je gewend bent. Het geeft allemaal onzekerheid en die wordt eigenlijk alleen maar groter. Mensen moet je zekerheid geven in het leven, zekerheid en verantwoordelijkheid. Daar functioneren ze het beste bij. Daarom was het van Fortuyn ook goed, dat hij tien punten noemde die we gezamelijk hadden. Als iedereen die accepteert, dan heb je een basis en een gevoel van samen. Maar iedereen lult maar een end raak, het raakt allemaal kant noch wal.

Mijn punt is heel vaak dat het programma als politiek 'product' niet aansluit bij de vraag van het electoraat. Feitelijk zit het electoraat opgescheept met een onwillige politieke elite, onwillig op het punt van programma-vorming. Daarom juist kunnen Fortuyn/Verdonk/Wilders zoveel stemmen trekken. Verdonk doet helemaal niets, maar ze staat op 21 zetels! En de Pvda heeft er even van kunnen profiteren, met 60 zetels in de peilingen. Dus het slaat alle kanten op. Ik vind het ook een fout van de VVD dat ze zich niet als een fatsoenlijk rechts-conservatieve partij profileren. Als ze dat zouden doen, dan zou er veel meer stabiliteit in de verhoudingen kunnen komen. Nu zitten ze allemaal op de stemmers van het midden te azen, terwijl die nou juist naar de flanken wegvluchten, omdat ze deze drie partijen (CDA/PvdA/VVD) niet meer vertrouwen.
Koningin: hou haar er graag bij, is historisch gezien zo gegroeid (en historie moet je nooit zomaar overboord gooien), maar dan moet je wel uitkijken dat je haar positie en dus de monarchie niet ondergraaft. Bescherm het mens gewoon. Tuurlijk mag ze zich uitspreken, maar aan de andere kant heeft ze een bijzondere functie. Soms gaan die dingen niet altijd samen. Zoals Carel Bikkers mij vroeger al eens vertelde: je zit in een glazen huisje. Dus het is de combi van positie/verantwoordelijkheid/gezag en dat glazen huisje. Dat zijn twee communicerende vaten. Als je iemand in die positie wilt hebben, dan moet je de positie onderhouden. Is in mijn optiek dan meer kwestie van balans zoeken en houden. Je moet dus de Koningin als mens (mét mening) en de Koning(in) als functie proberen uit elkaar te houden. Ik vind het zeer schadelijk wat er nu gebeurt.

Als u lezer ook iets vindt, mag u best reageren.

Sunday, January 06, 2008

Huizer Museum, ei

Op 22 mei van het vorig jaar schreef ik over de plannen van het Huizer Museum om te verhuizen naar het gebied rond de oude haven. Ik verbaasde me er toen over dat het bestuur van het Huizer Museum zo solitair en onzichtbaar handelde. Ik dacht dat als je iets wilt voor dit schone dorp je dorpelingen enthousiast moet maken voor je ideeën. Daarom besloot ik het bestuur naar de plannen te vragen.

Tijdens een bijeenkomst van een dertiental kleine kunstpausjes uit dit dorp in De Rookerij legde de voorzitter van het museumbestuur brommerig uit dat het museum nog steeds grootse plannen had, maar dat het wordt dwarsgezeten door de ondernemers in het Nautisch Havenkwartier en niet wordt gesteund door het gemeentebestuur. Op onze vraag wat die plannen dan wel inhielden kregen we een antwoord dat ik hier vanwege de vaagheid niet in mijn eigen woorden kan vangen. Het had vooral iets met kunsteducatie te maken en ook iets met moderne kunst. Toch bij uitstek gebieden waarop die kleine kunstpausjes in De Rookerij ook bezig zijn.

Nu lezen we in de Huizer Courant van donderdag, waarin trouwens aangenaam veel over kunst staat, dat het museumbestuur "pas op de plaats" wil maken. Tweeeneenhalf jaar en € 25000 verder voor een onderzoek naar een gebouw en de financien komt het museumbestuur tot een conclusie, die wij op die avond in mei ook al hadden getrokken. Je moet geen kip kopen als je geen eieren wilt.

Niet beginnen met het geld en de stenen, maar beginnen met doel en inhoud! In allerlei dorpen en steden van dit land worden kunst- en cultuuractiviteiten onder een dak gebracht. Musea, kunstuitleen, kunsteducatie, archieven, bibliotheken worden samengevoegd en mogen elkaar wederzijds inspireren. Soms lukt het wel (Tilburg) en soms niet (Apeldoorn). Waar het wel lukt is men niet begonnen met de stenen!! Daar zijn mensen bij elkaar gaan zitten om elkaar enthousiast te maken. Ik wil niet zeggen dat de rest daarna vanzelf komt, maar het gaat wel een stuk gemakkelijker.

Friday, January 04, 2008

De Ander

Las in NRC Boeken een artikel van Ryszard Kapuscinski, Pool en leermeester/vriend van Lieve Joris, over de uitdagingen van de confrontatie met de Ander. Er zijn drie mogelijkheden, je verjaagt of vernietigt de ander, je negeert hem of je gaat de ontmoeting aan. Alleen in het laatste geval gedraag je je als een volwaardig mens.

Jammer toch dat er steeds minder van die mensen zijn. Kijk nu weer in Kenya. Tot nu toe hebben wij dat land beschouwd als een van de weinige ontwikkelde landen in Afrika. Maar een week geleden waren er verkiezingen. Kennelijk heeft de verkeerde gewonnen, waardoor er nu een bloedige en wrede stammenstrijd is uitgebroken. Er zijn al driehonderd mensen op brute wijze vermoord. Het gaat slechts om tien procent van de bevolking, maar kennelijk is de andere negentig procent niet in staat om het geweld te stoppen, terwijl het land naar de donder gaat.

Het is niet zo lastig om een vergelijking te trekken naar het geweld rond Nieuwjaarsnacht in ons eigen kikkerland. Weliswaar zijn er geen doden gevallen, maar er is voor tientallen miljoenen vernield en wat misschien nog het ergste is, de raddraaiers zien er geen gat in om mensen van hulpdiensten het werken onmogelijk te maken. Waarom zijn wij, de meerderheid, en met ons de gezagsdragers niet in staat om dat zinloze geweld te stoppen?

Begrijpen we het soms niet? Zou het kunnen zijn, dat mensen op deze wijze hun woede koelen? En woede over wat? Dat ze er op een andere manier niet aan te pas komen? Dat er geen plek voor hen is, geen vooruitzicht, dat er niet naar hen wordt geluisterd. Of zou het toch gewoon zo zijn dat ons laagje beschaving, heel dun is, en dat wij het alleen in stand houden als we er wat mee te winnen hebben. Bijvoorbeeld de bescherming van ons bezit, onze sociale status, onze kinderen, onze illusie? En betekent dat dan niet, dat je eerst moet zorgen dat mensen iets te koesteren hebben voordat je ze democratie brengt!?

Tuesday, January 01, 2008

Vrede en verdraagzaamheid

In mijn beste wensen voor 2008 vroeg ik om verhalen van de overzijde. Laat die schreeuwers een poosje hun kop houden, dacht ik en laten de mensen met enig gezond verstand ons vertellen wat er goed gaat. Ik hoopte stiekem dat er iemand met enige morele autoriteit, en die zijn er niet zoveel meer in dit land, zijn stem zou laten horen. De steun is gekomen uit onverwachte hoek. Koningin Beatrix heeft ons in haar kersttoespraak opgeroepen tot rust, vrede en verdraagzaamheid. En vervolgens heeft Pavlov jochie Wilders haar beschuldigd dat zij hem heeft willen aanvallen. Het kan toch niet anders dan dat bij al die brave meelopers nu wel de ogen moeten worden geopend, zou je zeggen.

Heeft ze dan iets nieuws gezegd, iets dat we al niet weten. Ze zei: Onze democratische traditie houdt meer in dan alleen aanvaarding van de macht van de meerderheid; het gaat ook om respect voor minderheden."

En zo is het. Maar als je dat respect niet kunt opbrengen, kun je toch ook verwachten dat je tegenspraak krijgt. Tenzij je onze democratische rechtsorde om zeep wilt helpen. Maar nee hoor. Moord en brand schreeuwen al die Wilderianen. En ze vinden nu zelfs dat de koninging de mond gesnoerd moet worden. En broertje Balkenende zou daarvoor moeten zorgen.

Selectieve verontwaardiging, noem ik dat. Als je niks wilt inleveren van je eigen kortzichtig en dikbuikig gelijk (dat de dikke buik en het korte zicht iets met elkaar te maken hebben kom ik nu ook achter) mag nu zelfs die brave Bea niks meer zeggen. Van Wilders mag ze alleen nog linten knappen. Wees dan flink, jongen en vraag om het afschaffen van het koningshuis. Maar dat doet die natuurlijk niet. Want dan zullen al die brave nationalistische Oranjegezinden, weer gauw teruglopen naar de oude, vertrouwde VVD. Weg koninging, weg Wilders.