Tuesday, November 24, 2015

Angst en troost

Whistler te zien in Laren

Een jonge jihadist gijzelt de hoofdstad van Europa. De regering van Belgiƫ heeft geprobeerd het leven in Brussel lam te leggen. Scholen en winkels zijn dicht, metro's rijden niet, banken sluiten hun kantoren. Mensen wordt aangeraden binnen te blijven, omdat er een gevaarlijke gek wordt gezocht. In welk een wereld leven wij? In een wereld vol haat en geweld. Amerikaanse bommenwerpers gooien hun lading op een konvooi van vijfhonderd tankwagens van ISIS, Turkije schiet een F-16 uit de lucht die het Turkse luchtruim schendt, Brussel en Parijs staan vol pantserwagens. Is dit de toekomst? Misschien wordt het nog wel erger, zegt mijn favoriete terrorismedeskundige Beatrice de Graaf. Want de levensverwachting van terreur volgt die van een beleidscyclus. Ze wordt geboren, groeit, verhevigt zich en sterft af. Dat laatste zou een geruststelling moeten zijn, maar is het op dit moment niet. 

"We moeten niet bang zijn," laten moedigen ons weten, want daarmee zou Isis winnen. Maar onze gezagsdragers doen niets anders dan ons bang maken met hun niveaus van terreurdreiging en hun geheimzinnigheid. Wat is er nu eigenlijk in Brussel aan de hand. Gaat het echt om die ene gevluchte Jhihadist of lopen er meer gekken rond? Gisteren hebben ze vijftien verdachten opgepakt, waarvan nu al is gebleken dat er met veertien niets aan de hand is.

De troost is, dat er altijd terreur is geweest en dat die er altijd zal zijn, althans volgens Beatrice de Graaf. We moeten ermee leven. Er is gelukkig ook nog veel moois. Wij zouden vandaag naar Munch en Van Gogh in het Van Gogh museum gaan, maar het is guur buiten. Ik ga straks Kunst op televisie kijken. Of terug naar Singer Laren waar naast werk van de Bergense School met het sombere expressionisme ook fraai werk van de Ploeg hangt en twee hele mooie Whistler schilderijen. Hoe veilig is het hier in huis.