Friday, April 25, 2014

Appelboompjes van Maria Vasalis

Op een recht, zwart kousenbeen, 

dunne rokjes opgeheven, 

dansend in de vroege regen 

en de tuin voor zich alleen,  

 

staan twee jonge appelbomen, 

't witte bloed omhooggestegen, 

vlinder-hoofden wijd omgeven 

door hun aller-eerste dromen.  

 

Met hun smalle voet in 't gras, 

ingetogener en lomer 

staan zij later in de zomer 

na te peinzen hoe het was.  

 

Voller wordend met de dagen, 

vastgegroeid in 't ogenblik, 

bestemd, mijn zustertjes, - als ik - 

te wortlen, rijpen en vrucht te dragen.

‘De vogel Phoenix’ (1947).

 

Monday, April 21, 2014

Both sides now - Joni Mitchell



Bows and flows of angel hair
And ice cream castles in the air
And feather canyons everywhere
I've looked at clouds that way

But now they only block the sun
They rain and snow on everyone
So many things I would have done
But clouds got in my way

I've looked at clouds from both sides now
From up and down, and still somehow
It's cloud illusions I recall
I really don't know clouds at all

Moons and Junes and Ferris wheels
The dizzy dancing way you feel
As every fairy tale comes real
I've looked at love that way

But now it's just another show
You leave 'em laughing when you go
And if you care, don't let them know
Don't give yourself away

I've looked at love from both sides now
From give and take, and still somehow
It's love's illusions I recall
I really don't know love at all


Tears and fears and feeling proud
To say "I love you" right out loud
Dreams and schemes and circus crowds
I've looked at life that way

Oh but now old friends are acting strange
They shake their heads, they say I've changed
Well something's lost but something's gained
In living every day

I've looked at life from both sides now
From WIN and LOSE and still somehow
It's life's illusions I recall
I really don't know life at all

I've looked at life from both sides now
From up and down and still somehow
It's life's illusions I recall
I really don't know life at all

Saturday, April 19, 2014

Thamar een jaar later

Vandaag herdachten we onze vriendin Thamar bij het bankje in de Kindertuinen in Bussum. Een jaar geleden beëindigde ze haar leven, omdat ze er niet mee verder kon. Vriendin Kee plantte een tere, roze roos. "Die stond ook voor haar huis, weten jullie nog?" Wij haalden herinneringen op en stelden elkaar vragen waar geen antwoord op is. Ik dacht aan de wandelingen met onze vriendin Fransje in Groeneveld, onze lange fietstochten, onze zoekende gesprekken. Samen dachten we aan haar zusje in Israël, aan vriend Walter, haar vrienden in Marokko, Roos in Engeland. We misten hen. We herinnerden ons dat Thamar bij tijd en wijle erg genoot van het leven, maar dat het kennelijk niet genoeg was. Uiteindelijk brak de zon door en paste stilte. Ieder mens zijn eigen keuzes.

uit betere tijden

Tuesday, April 15, 2014

Voor de kleine Youn, Sasha en Olivia en al die andere droppen

Dit is het land, waar grote mensen wonen.
Je hoeft er nog niet in: het is er boos.
Er zijn geen feeën meer, er zijn hormonen,
en altijd is er weer wat anders loos.

En in dit land zijn alle avonturen
hetzelfde, van een man en van een vrouw.
En achter elke muur zijn and're muren
en nooit een eenhoorn of een bietebauw.

En alle dingen hebben hier twee kanten
en alle teddyberen zijn hier dood.
En boze stukken staan in boze kranten
en dat doen boze mannen voor hun brood.

Een bos is hier alleen maar een boel bomen
en de soldaten zijn niet meer van tin.
Dit is het land waar grote mensen wonen...
Wees maar niet bang. Je hoeft er nog niet in.

Annie M.G. Schmidt

groen monster

Friday, April 11, 2014

Tochtje langs de Linge

In andere tijden hebben wij veel gefietst langs de rivieren in ons land. Dichtbij huis langs de Vecht, het Gein, de Amstel. Nog dichter bij huis langs de Eem. De combinatie van licht, lucht en stromend water geeft rust en zekerheid. Dit was, dit is en zal zijn. Nu we aan dat alles veel behoefte hebben gingen we zuidwaarts naar Lek, Waal en Linge.

rivierenlandschap

licht en lucht

Accoy






Leerdam

glasblazer

glasblazers

Tuesday, April 08, 2014

Brinkhuis Laren

Zo kan het dus ook!, dacht ik gisteren toen ik het Brinkhuis in Laren binnenstapte, omdat ik de voorstelling Tsjechov aan de Brink ging bijwonen. Ik vroeg mijn begeleiders waarom in Laren wel kan wat in Huizen onmogelijk is. De handen ineen slaan om een sfeervol, aantrekkelijk multifunctioneel Kunsthuis te realiseren. Natuurlijk hebben wij in het protestantse Huizen geen verlaten nonnenklooster vlakbij een monumentale grote RK kerk. Die combinatie alleen al schept een kunstzinnige sfeer. We hebben wel een dorpskerk, maar die hebben we ingepakt met "contrasterende gebouwen". Maar met enige creativiteit en goede wil zou er van de verlaten Koningin Wilhelminaschool wel iets moois zijn te maken. De school is de moeite van het behoud waard en de ruimten bieden veel mogelijkheden voor theater, ontmoeting, cursussen. Helaas konden we in Huizen tot nu toe alleen denken aan woningen, woningen en nog eens woningen. 

Het ging allemaal door mijn hoofd voor de voorstelling. Daarna werd mijn volle aandacht gevangen door actrice Fransje Sydzes, die twee verhalen van Anton Tsjechov voordroeg. Als intermezzo speelde Ani Avramova pianomuziek van Tsjakovski en Debussy. Pas in de pauze zag ik dat we in de kapel van het klooster zaten, die was omgetoverd tot theater. Ik kan nog veel meer vertellen over het zeer geslaagde Brinkhuis, maar ik zou zeggen, ga zelf een kijkje nemen.



Friday, April 04, 2014

Onder de appelboom

Ik kwam thuis, het was
  een uur of acht en zeldzaam
zacht voor de tijd van het jaar.
de tuinbank stond klaar
onder de appelboom.

ik ging zitten en ik zat
te kijken hoe de buurman
in zijn tuin nog aan het spitten
was, de nacht kwam uit de aarde
een blauwer wordend licht hing
in de appelboom
 
toen werd het langzaam weer te mooi
om waar te zijn, de dingen
van de dag verdwenen voor de geur
van hooi, er lag weer speelgoed
in het gras en verweg in het huis
lachten de kinderen in het bad
tot waar ik zat, tot
onder de appelboom
      
en later hoorde ik vleugels
van ganzen in de hemel
hoorde ik hoe stil en leeg
het aan het worden was
    
gelukkig kwam er iemand naast mij
zitten, om precies te zijn jij
was het die naast mij kwam
onder de appelboom, zeldzaam
zacht en dichtbij
voor onze leeftijd.

Rutger Kopland

Thursday, April 03, 2014

Het Museum

In het museum der Huiselijke Gezelligheid
zag ik de beroemde scherven.
Maar toen ik naar de Moeder vroeg
keek de suppoost mij ernstig aan.
Die is tijdelijk uitgeleend, zei hij.
Ik kwam in de zaal
van Steeds Dezelfde Dromen.
Ik rook daar de geur van een vergeten soep
in een vitrine voor het raam,
en op een rotan bank zat het bezoek
dat even langs zou komen.

Ik ging weer naar huis, nam onderweg nog bloemen mee
voor in een vaas.


Toon Tellegen

Tuesday, April 01, 2014

My heart is in the highlands

My heart's in the Highlands, my heart is not here,
My heart's in the Highlands a-chasing the deer -
A-chasing the wild deer, and following the roe; (=ree)
My heart's in the Highlands, wherever I go.

Farewell to the Highlands, farewell to the North
The birth place of Valour, the country of Worth;
Wherever I wander, wherever I rove,
The hills of the Highlands for ever I love.

Farewell to the mountains high cover'd with snow;
Farewell to the straths and green valleys below; (=breed dal)
Farewell to the forrests and wild-hanging woods;
Farwell to the torrents and loud-pouring floods.

My heart's in the Highlands, my heart is not here,
My heart's in the Highlands a-chasing the deer
Chasing the wild deer, and following the roe;
My heart's in the Highlands, whereever I go.