Wednesday, October 27, 2010

Kees van Dongen: Luxe maakt lui


Een kunstenaar moet een beetje ongelukkig zijn om mooie dingen te maken.Luxe maakt lui. Kees van Dongen schilderde zowel in zijn arme als in zijn rijke periode Vrouwenportretten. Een aantal is te zien in Booijmans van Beuiningen in Rotterdam op de tentoonstelling Grote Ogen. Die ogen slaan natuurlijk op de portretten, maar bij nader inzien valt dat nogal mee.

Wat niet meevalt is de ingewikkelde opbouw van de tentoonstelling. Wie braaf de aanwijzingen volgt, begint bij de latere werken van Van Dongen en eindigt bij het lossere werk dat hij in zijn jongensjaren in Delfshaven op papier zette. De gedachte is dat wij zo inzicht krijgen in de invloeden die hem hebben gemaakt tot de schilder die hij is geworden. Ik raakte geheel de draad kwijt, toen ik na de societyportretten uit zijn laatste Parijse periode belandde bij het werk dat hij schilderde nadat hij naar Noord-Afrika was gereisd. Kennelijk heeft hij daar vooral geëxperimenteerd met het tweedimensionale. Hij heeft het perspectief losgelaten en alles naast, onder en boven elkaar geplaatst. Mislukt vond ik het.

De vrouwenportretten uit de magere jaren maken heel veel goed. Stevig maar ook teder neergezet in felle kleuren. Veel beweging. Van Dongen hield van de stad. Op de tentoonstelling hangen ook twee natuurportretten. Als hij daarmee was doorgegaan was hij een tweede Van Gogh geworden. Maar Van Dongen koos voor de waardering en de roem. Het zij hem gegund.

Monday, October 25, 2010

Na de SMH? deel 3

De SMH bestaat niet meer. Het bestuur van de Stichting Marketing Huizen heeft er de brui aan gegeven. Ze waren al niet blij met de uitkomsten van het onderzoek. Maar kritiek die vervolgens losbarstte uit de hoek van de collegepartijen werd hen te gortig. De SMH was al uitgezwaaid, voordat het debat in de gemeenteraad was gevoerd. Door het nu zelf te doen, hebben ze de gemeenteraad het gras voor de voeten weggemaaid. Althans daar lijkt het op. Ik kan me niet goed voorstellen dat hiermee het laatste woord over de SMH is gezegd. Het is immers de gemeenteraad die de SMH heeft opgericht om het promotiebeleid van Huizen handen en voeten te geven. Het is de Gemeenteraad die een Raad van Toezicht heeft benoemd. Het bestuur had terug kunnen treden, maar opheffen?

Doet het er trouwens iets toe? Gaan we nu iets missen, is de vraag. Toen ik in vroeger dagen leiding gaf aan een stafafdeling van een grote gemeente, en de politieke bazen hadden weer eens besloten om te bezuinigen op ambtenaren, stelde ik altijd de pijnlijke vraag aan mijn medewerkers "Wat gaan ze missen, als ze ons opheffen?". Die vraag kun je ook stellen over de SMH. Wat gaan we missen?

Of is die vraag voorbarig? Het bestuur van de SMH had meer tijd willen hebben, laat het weten in een persverklaring. Het had niet geholpen. Want de kern van het falen zit in het niet onderkennen van het probleem. De evenementenorganisaties zaten niet op de SMH te wachten. Maar toen de SMH door de gemeenteraad in het zadel was geholpen en ook nog eens veel geld meekreeg, werd het met argusogen bekeken. Dat had het bestuur moeten weten en daar had het op moeten reageren. Dat heeft het bestuur niet gedaan. Het bestuur dacht dat we onder de indruk zouden raken van nota's en presentaties. Dat gebeurde niet. De evenementen kwamen er ook zonder de SMH.

De samenwerking tussen de verschillende organisaties kan beter wil Huizen er baat bij hebben. Maar die samenwerking kan niet van boven opgelegd worden. Als we dat van dit debacle opsteken, heeft het niet alleen verliezers.

Thursday, October 21, 2010

Meerwaarde Stichting Marketing Huizen (deel 2)


Ik heb het rapport inclusief bijlagen inmiddels te pakken gekregen en gelezen. Dank voor alle aanbiedingen. Wat een treurnis, wat een goede bedoelingen en wat een gemiste kansen. Zoals ik al aankondigde ben ik vooral op zoek gegaan naar aanknopingspunten voor betere samenwerking tussen de verschillende stichtingen die het werk doen. Want de SMH is uitgespeeld, als het al ooit heeft meegespeeld. Dat wordt klip en klaar duidelijk in het rapport. Organisatoren van de grote evenementen in Huizen, de Huizerdag, de Huizer Botterdagen en de Atelierroute zitten niet te wachten op de SMH. De SMH is hen overkomen en daar zit meteen de angel in het vlees. Overigens wordt in het rapport de Atelierroute niet eens genoemd. Een misser!

Wethouder Janny Bakker en het bestuur van de SMH constateren teleurgesteld dat de SMH geen kans heeft gekregen. Dat is bezijden de waarheid en tekent meteen het probleem. De SMH en de wethouder hebben er niets aan gedaan om het vertrouwen te winnen. Zij dachten dat de grote evenementen organisaties op hen zaten te wachten. Dat zaten ze duidelijk niet.

Desondanks werden de eerste bijeenkomsten van de SMH goed bezocht. We wilden wel eens weten wat er ging gebeuren. Wat het voor ons ging betekenen. Er kwamen de verhalen over de drie grote evenementen, over geldstromen, maar geen duidelijkheid over de wijze van aanpak. Veel verwijzingen en veel goede voornemens. Geen duidelijkheid, terwijl de Kunstweek van juni voor de deur stond. Tijdens een woordenwisseling in het Kunstcafé was een van de vragen wat de SMH ging doen. De SMH wees naar de mensen van de Stichting Kunst en Cultuur die het werk zouden doen. Op de vraag wat de SMH dan wel doet kregen we opnieuw een verwijzing naar nota's en goede voornemens. Dat er nog een Kunstweek is gekomen is een godswonder en zeker niet te danken aan de SMH en trouwens ook niet aan de SKC (Stichting Kunst en Cultuur).

De belangrijkste conclusie in het rapport is dat er geen vertrouwen is tussen SMH en organiserende stichtingen. Dat is zacht en vriendelijk gezegd. De SMH heeft er niets aan gedaan om dat vertrouwen te winnen en dat is voor een overkoepelende stichting die gebruik moet maken en versterken van al het goede dat er al is toch minstens vreemd.

Huizen zal het in de toekomst dus zonder SMH moeten doen. Dat is wel zo helder. Janny Bakker vraagt zich in haar reactie af wie het dan wel moet doen. Dat lijkt me niet echt moeilijk. De gemeente ambtenaar die was toegevoegd aan de SMH heeft het kennelijk goed gedaan. Mooie gelegenheid voor de gemeente om haar regierol op te pakken. Korte en vooral duidelijke lijnen, weet u wel. En een stuk goedkoper. En de Kunstpicknick terug!

Meerwaarde Stichting Marketing Huizen

De burgemeester van Huizen, de heer Fons Hertogh, heeft in opdracht van de gemeenteraad een onderzoek uitgevoerd naar de meerwaarde van de SMH voor de promotie en marketing van Huizen. Aanleiding voor het onderzoek waren de berichten na de Kunstweek in juni dat er veel mis was gegaan.

Volgens de berichten in de kranten is het rapport vernietigend over het functioneren van de SMH. Ik heb geprobeerd het rapport te pakken te krijgen, maar op de site van de gemeente is noch het rapport, noch het persbericht te vinden. Op de site van de Stichting Marketing Huizen staat wel een reactie van het bestuur van de stichting. Het is duidelijk dat zij niet blij zijn met de uitkomsten van het onderzoek.

Ik heb nog geen mening. Ik ga het rapport eerst zorgvuldig lezen. Want zo'n onderzoek doe je niet voor niets. Promotie van Huizen willen we allemaal. Maar nu nog op een goede manier. Misschien geeft het rapport daar aanzetten voor??

Saturday, October 16, 2010

Kunst van de straat in Huizen (3) - Beeldenroute


De titel van dit blog is gepikt van het televisieprogramma "Kunstuur" van de AVRO, waarin wekelijks aandacht wordt besteed aan een opvallend kunstwerk in de Openbare Ruimte. In een van de laatste uitzendingen liet men zien hoe de gemeente Rotterdam "onveilige plekken" in de stad door kunstenaars aan laat pakken. Dus niet er een hek omzetten of agenten op afsturen, maar kunstenmakers. Het levert spannende confrontaties op.

In Huizen doen we het rustiger aan. In het Oude Dorp staan her en der bronzen beelden die het agrarisch verleden van Huizen bevestigen. In het Nieuwe dorp is het wat spannender. Daar staan beelden die je verrassen. Die je wereldbeeld op zijn kop zetten en je dwingen anders te kijken. Mijn favoriete beeld is de Viervoeter (of misschien is het helemaal niet DE Viervoeter, maar EEN viervoeter) van Nicolas Dings. Het beeld staat gewoon op een plein tussen huizen, auto's en spelende kinderen. Gisteren toen ik weer eens langs liep hingen de spinnenwebben aan zijn neus en lagen er klodders vogelpoep op zijn hoofd. Het leek hem niet te deren. Even parmantig als altijd stapte hij op me af. Hoofd omhoog, glimlach om zijn dikke lippen. Ik mag er zijn!

Nicolas Dings is trouwens de maker van het monumentale beeld van Spinoza dat staat tegenover het Stadhuis op de Zwanenburgwal in Amsterdam, de geboorteplek van de beroemde filosoof.

Thursday, October 14, 2010

Waar is Gerda?

Gisteren stond een nieuw Rariteitenkabinet rond De Majesteit op het bordes. Wat zal ze gedacht hebben? Ze is natuurlijk blij dat ze brekebeen Balkenende niet meer hoeft te zien. Die had het onbenul om een van zijn kabinetten te laten vallen op de dag van de begrafenis van haar dierbare gemaal. Nu moet ze het doen met frisse Mark, die haar zoon had kunnen zijn en in de aanloop naar deze dag ook al niet getuigde van veel respect. Maar net als wij zal ze niet klagen.

Het bordes kraakte van de zwaargewichten. Allemaal vertrouwelingen van Mark, die hem door moeilijke tijden hebben geloodst: Rosenthal, Opstelten, Donner, Van Bijsterveldt. Kan iemand mij trouwens vertellen waarom rond het edele drietal Majesteit, Rutte en Verhagen, links Uri Rosenthal stond en rechts Ivo Opstelten. Hebben zij een speciale beloning gekregen? Met name de laatste is toch lang genoeg om ook op de laatste rij op te kunnen vallen. Ik miste Geert trouwens. Hadden ze die als dank niet even mee kunnen nemen. Want met stroop om de mond smeren kun je niet vroeg genoeg beginnen. Het kabinet kan immers geen stap zetten zonder de toestemming van Geert ("Gekke Geert, zoals Maarten van Rossum hem liefkozend noemt.)

Ik miste niet alleen Geert, ik miste nog iemand. Waar is Gerda Verburg gebleven, de vroegere minster van Landbouw? Waarom mocht zij niet blijven? Had toch mooi in het plaatje gepast en het aantal vrouwelijke bewindslieden wat opgeschroefd. Er moet een zwaarwegende reden zijn dat ze niet mee mag doen. Is ze soms niet te vertrouwen? Heeft zij in het CDA fractieberaad twijfels geuit over de samenwerking met de PVV? Valt zij niet goed bij Mark en Geert? Is ze niet aangepast genoeg? Valt ze uit de toon als de collega's met hun echtgenoten uit eten gaan? Of wilde ze zelf niet. Er gaan geruchten dat sommige aangezochte vrouwen NEE hebben gezegd zonder dat ze ermee te koop lopen. Blijf maar solidair dames!

Het blijft gissen, maar misschien horen we binnenkort wat er is gebeurd. Want Gerda blijft in de kamer en wie weet treedt ze wel toe tot de groep dissidenten die het Mark, Maxime en Geert moeilijk kunnen maken.

Tuesday, October 12, 2010

Claude Monet in Parijs

Klopt! Dit is niet Monet, maar wie wel?

De afgelopen vijf dagen waren we op bezoek in Parijs. Het was druk in Parijs. Misschien had dat iets te maken met de overzichtstentoonstelling van Monet in het Grand Palais. Hoewel geen echte Monet liefhebbers wilden we die tweehonderd bijeen gebrachte werken van her en der ook wel zien, maar het zat er niet in. Pas vanaf begin november kun je weer kaarten reserveren. Wat een geluk dat Monet een veel schilder was en dat zowel Musée Marmottan als de Orangerie geweigerd hadden hun werken af te staan aan de grote broer. Dus stonden we zondagmorgen vroeg in een bescheiden rij in het deftige 16e. Om elf uur mochten we naar binnen.

Musée Marmottan is het vroegere herenhuis van de kunstverzamelaar met dezelfde naam. Voor deze gelegenheid hadden ze al hun Monets uit de kelder gehaald en alle brieven, foto's, schetsboeken enz. Zij bezitten l'Impression. Zullen ze toch bij het Grand Palais niet blij mee zijn. Organiseer je met veel tamtam een overzichtstentoonstelling over de naamgever van het Impressionisme, maar moet je het doen met een kopie van het schilderij waaraan de naam ontleend is. Ik moest er wel om gniffelen. Houd wel van eigenzinnig gedrag.

Naast elkaar in een klein kamertje, misschien eens de kamer van de kinderen, hingen bij elkaar l'Impression en Gare St. Lazare. Je hoeft waarlijk geen Monet liefhebber te zijn om ervan te genieten. Maar ontroerend vond ik vooral de laatste werken die Monet schilderde in Giverny, nadat hij vrouw en zoon had verloren, zijn gezichtvermogen achteruit was gegaan en zijn levenseinde voelde naderen. Rauwe, kleurige kreten op het doek gesmeten.

We zagen nog meer Monet in Parijs. In twee ovalen zalen in De Orangerie hangen twaalf immense doeken met waterlelies, die Monet oorspronkelijk schilderde voor zijn eetzaal in Giverny. Spel met kleur en licht, maar toch vooral decoratief. In de kelders van de Orangerie werd ik vooral aangesproken door portretten die Soutine, de schiloder van het vlees, maakte van vrienden. Echt Soutine.

Tuesday, October 05, 2010

Kunst in Huizen (2) - De Atelierroute


In deze tijd van kaalslag en bezuinigingen ga ik op dit Blog de Kunst(met hoofdletter) in Huizen in de zon zetten. Dat helpt misschien om deze winter door te komen. Dit weekeinde is er voor de veertiende keer de Atelierroute. Vierenveertig beeldend Kunstenaars laten op lokatie hun werk zien, soms in eigen atelier, soms in andere openbare ruimte. In De Kunstuitleen van de Bibliotheek kun je voorproeven. Als je niet alles wilt of kunt zien en je wilt toch niets missen, kun je in de Kunstuitleen je hart ophalen.

Ik ben er al geweest en heb mijn keuze gemaakt. Dit keer ga ik me laten verrassen door kunstenaars die voor het eerst mee doen. En ik heb zo mijn favorieten. Die ga ik hier niet verklappen, omdat kunst beleven een zeer persoonlijke ervaring is. Zo moet het ook blijven zolang het nog kan. Dit klinkt dramatischer dan ik het bedoel, maar na het lezen van de reactie van mijn goede vriendin Susan K. op mijn vorige blog over de Kunst in Huizen moet ik steeds denken aan een Kunstpolitie van Wilders. Want het verbieden van kunst hoort toch bij lieden die bang zijn voor Anders en de Ander. Vooral voor al die nutteloze kunst van de linkse kerk, waar u en ik zo van genieten.

Esther Hofstetter en vriendinnen zorgen voor de organisatie van de Atelierroute. En dat doen ze goed. Het geld voor de folder, de spandoeken en wimpels komt van vogels van velerlei pluimage. Die goeie gevcers die de Kunst in Huizen een warm hart toedragen staan allemaal vermeld met een kleine advertentie in de folder. De gemeente Huizen sponsort, veel creatieve ondernemers, maar ook GroenLinks, en leden van de Huizer middenstand. Die sponsoren hebben heel goed in de gaten dat het leuker wonen en leven is in Huizen als er ook iets te beleven valt. En dat twee dagen lang. Laat je vooral verrassen.