Friday, April 24, 2009

Wie ben ik?

Nu ik geen baas meer heb en zelf moet uitmaken wat goed en fout is, vind ik dit een verwarrende wereld. En dan komt er ook nog eens die kredietcrisis overheen, waardoor alles ineens veel heviger lijkt. Ik lees me wild om antwoorden te kunnen vinden op mijn levensvragen, maar hoe meer woorden ik tot me neem hoe lastiger het wordt. Daarom heb ik hulp gezocht. Ik zag bij een boekbespreking in NRC dat Onderzoeksbureau Motivaction hulp biedt aan dolenden zoals ik. Door het invullen van de Mentality Waardentest zou ik te weten komen waar ik sta in deze wereld.

Natuurlijk heb ik dat gedaan en het antwoord verrast me niet, want het antwoord is wat ik graag wil zijn, nl. een postmaterialist. En, zult u zich nu afvragen, wat mag dat dan wel zijn? Hier komt het:

De postmaterialist
De maatschappijkritische idealist die zichzelf wil ontplooien, zich verzet tegen sociaal onrecht en opkomt voor het milieu. Solidariteit en harmonie kenmerken de mensen binnen dit milieu. Ze zijn kritisch ten opzichte van de hedendaagse maatschappij. Het streven naar een onderlinge verbondenheid, het nemen van verantwoordelijkheden en het werken aan sociaal-maatschappelijke verbeteringen, spelen een prominente rol. Postmaterialisten hechten er veel belang aan te kunnen leven volgens hun eigen principes en zijn sterk sociaal bewogen. Verantwoord leven is belangrijk: zonder verspilling, winstbejag en zonder aantasting van het milieu.

Bij voorkeur werkt men bij instellingen of organisaties die een bijdrage leveren aan het maatschappelijk welzijn. Mensen binnen dit milieu tonen zich zowel geïnteresseerd in kunst en cultuur (film, musea, toneel, cabaret, klassieke concerten), als in een meer 'huiselijke' vorm van vrijetijdsbesteding. Het gezinsleven is veelal hecht (sterke onderlinge betrokkenheid), maar niet ingericht volgens traditionele patronen.

Tjongejonge: wie zou niet een postmaterialist willen zijn? Maar de grote vraag is natuurlijk of ik het ook echt ben? Of ben ik ook gewoon een oude zuurpruim, die het allemaal anders wil, maar daarvoor vooral naar anderen kijkt? Misschien toch niet Motivaction nodig, maar een kritische toeschouwer die me confronteert met eigen gedrag.

3 comments:

Pieter Hogenbirk said...

dan maar een ouwe zuurpruim, ik ben zelf ook nog van de tijd van 'PRINCIPES en IDEALEN'maar da's tegenwoordig in veel gevallen een tandje te hoog want de 'NORMEN EN WAARDEN'geeft al een hoop gedoe.

mager said...

dat komt natuurlijk omdat je lesbisch bent, die hebben nu eenmaal meer problemen zie http://www.nrc.nl/binnenland/article2222604.ece/Lesbische_vrouwen_lijden_onder_stigmatisering

nelhoogmoed said...

doe er maar lollig over! ik ben wel geschrokken van het onderzoek, waar je naar verwijst. zeker omdat jonge vrouwen (onder de 25) veel last hebben van psycho sociale problemen, die direct te maken hebben met hun geaardheid.