Leven in de Sloot

huisje aan de sloot

Ieder voorjaar is het weer een gaan en komen van vaste en nieuwe gasten in onze sloot. Een paar dagen geleden zaten er twee kleurige oeverzwaluwen in het zonnetje op de vlonder. Ze werden met veel lawaai verjaagd door onvriendelijke eksters die een hoog nest hebben aan de overkant in de boom. Vader zwaan laat zich niet verjagen. Die bivakkeert al jaren in onze sloot. Zijn echtgenote ligt goed verborgen eieren uit te broeden en hij houdt de wacht bij de ingang van de sloot. Er mag niemand langs. Een slimme aalscholver die een lekker maal kwam halen had het door en lokte vader zwaan pesterig uit zijn tent. Steeds als die in KLM stand hem wilde verjagen dook hij onder en kwam een eindje verder tevoorschijn om zijn spel te hervatten. Tureluur moet papa zwaan ervan zijn geworden. En hij had het al niet gemakkelijk.

Lange tijd lag er een rivaal op de loer met wie hij een vreemd spel speelde. Soms vochten ze alsof het leven ervan afhangt. Maar ik heb ze ook een dans zien uitvoeren alsof ze wel zin hadden in elkaar. Zouden zwanen ook wel eens vreemd gaan?

Midden in de sloot ligt een meerkoet op een slordig nest. Vader meerkoet brengt af en toe wat nieuwe takken om het nest te verstevigen, maar het ligt er zo ongelukkig dat het ieder moment in elkaar dreigt te storten. De eenden hebben hun kroost al gehad. Wat ermee is gebeurd is niet duidelijk, maar ik zie er niets meer van. Woerden zijn gruwelijke kannibalen; eksters, snoeken en reigers lusten ook graag jonge vogels.

Op snoeken wordt gevist door fly-fishermen die sinds een paar jaar regelmatig opduiken. Het zijn meestal welgedane mannen van middelbare leeftijd in groen jack en met lieslaarzen. Voor wie of wat doen ze dit? Ze staan aan de overkant en kijken zo recht bij ons naar binnen. Ik kan er niet aan wennen en moet er regelmatig om grinniken.