Dood eng

Rond deze tijd een jaar geleden, of een jaar geleden rond deze tijd ontdekte ik een knobbel in mijn linker borst die er niet hoorde. Ik wist meteen dat het fout was. Mijn huisarts bevestigde mijn bange vermoeden. Vanaf die constatering belandde ik in een achtbaan/roller coaster van onderzoeken, chemo, operaties. Ik ben nu genezen, zeggen de artsen. Maar inmiddels weet ik dat je van kanker nooit geneest. Dus schrijven ze me preventief anti hormoonpillen voor. Die verlagen mijn oestrogeenspiegel en geven daardoor vervelende bijwerkingen, zoals opvliegers, gewichtstoename en stemmingswisselingen. Vooral van het laatste heb ik veel last. Ik ben al geen vrolijk type, maar nu raak ik af en toe angstig van het goede pad. Wat te doen? Mijn oncoloog behoort tot het optimistische jonge artsen, de loodgieters van de gezondheidszorg en wil mij voortdurend doorsturen naar collega’s. Maar ik heb even genoeg van de goede bedoelingen van de artsen. Dus zoek ik het alternatief in meditatie, bewegen, genieten en gezond eten. Dood eng vind ik het.