Gisteren presenteerde ik in het Huizer Museum mijn studie naar Huizer Vrouwen. Ik heb het boek het motto meegegeven: "Samen wij de geschiedenis" omdat het niet geschreven had kunnen worden zonder de hulp van diverse mensen. Van Lenie Bos gebruikte ik vier verhalen uit haar bundel Huizer Verhalen van Vroeger; van Ruud Hehenkamp een gedicht over het Melkmeisje. Ineke van Herwerden controleerde de uitspraken in dialect, Janny Bakker mijn eerste poging De Huizer Vrouw te karakteriseren, Tiny Kruijmer-Vos vertelde me over de naaischolen, van Adri Kruijmer gebruikte ik haar informatie over de Huizer klederdracht.
Het werd een leuke bijeenkomst met divers gezelschap. Huizers, echte Huizers en zij die geloven dat ze Huizer zijn.
1 comment:
Dag Nel,
zal ik maar zeggen. Ik ken je niet maar kwam je, al zoekende naar Thamar Notowitz, tegen.
En zo kom ik meteen bij de reden van mijn reactie: één van mijn zonen woont sinds kort in Naarden. Ik weet dat Thamar in Bussum woonde en wilde haar graag een keer opzoeken. Ik heb haar adres, googlede nog even en kwam bij jouw blog en dat erge nieuws van haar uit. Dat heeft me flink geraakt. Heb heel lang geleden een tijdje met haar opgetrokken in Israël, was heel bijzonder zoals ze was,zoals ze deed. Heb een paar jaar geleden nog een tijdje met haar gecorrespondeerd, maar dat is stil gevallen. De enige legitimiteit die ik heb om iets meer te weten over hoe het zo heeft kunnen gaan, is mijn betrokkenheid op haar tijdens die tijd in Israël en de heel goede herinneringen die ik daaraan heb.
Ik begrijp natuurlijk dat je hier niet via je blog op kunt reageren. Als je toch op de een of andere manier wat wilt vertellen, hoor ik dat graag.
Ik zie dat je niet meer intensief bezig bent met je blog, hopelijk lees je dit.
Met dank en vriendelijke groet, Maja
Post a Comment