Met stijgende verbazing volg ik het gedoe rond Laura Dekker, het zeilmeisje. Ik vind het zo typisch Nederlands dat de overheid zich bemoeit met incidenten. Laura wil als jongste de wereld rondzeilen en nu heeft een of andere zot bij de Raad van de Kinderbescherming bedacht, dat ze daar niet volwassen genoeg voor is. Alsof er geen andere en treurige kinderzaken zijn om je druk over te maken. Er liggen inmiddels honderden rapporten die duidelijk maken dat het met de Jeugdzorg in Nederland treurig is gesteld. De Tweede Kamer gaat ook een eigen onderzoek doen, ook al zo iets waar ik me druk over kan maken. Zijn al die onderzoeken dan niet goed genoeg, of kunnen al die politici niet lezen alleen maar praten? En ondertussen jaagt men een 14-jarig meisje dat niet onder het maaiveld wil verdwijnen de stuipen op het lijf en het land uit.
Kan niet iemand ingrijpen? Ik heb de kamerleden nog geen vragen horen stellen aan de minister. En ook de pers houdt zich rustig. Zijn we dan met z'n allen verdwenen in het zompige Nederlandse polder landschap? Wat een treurige geschiedenis!
No comments:
Post a Comment