Monday, August 30, 2010

Tiengemeten, weelde en weemoed


Tijdens een korte vakantie in Zuid-west Nederland brachten we een bezoek aan Tiengemeten. Tiengemeten is een eiland in het Haringvliet. Het is te bereiken met de veerboot vanaf Nieuwendijk in de Hoeksche Waard. Op Tiengemeenten leefden en werkten tot zo'n vijf jaar geleden zeven boeren. Zij verdienden een schrale kost met het verbouwen van graan, riet, bieten en aardappelen. Omdat het eiland geen vaste verbinding heeft met het land, werd het overleven steeds lastiger. Dijken brokkelden af en de boerderijen vervielen. Het paste in het nieuwe denken om een nieuwe bestemming te zoeken voor het eiland. De meest wilde ideeën kwamen langs. Een kerncentrale of opslag voor vervuilde grond. Dat is gelukkig niet gebeurd. De boeren zijn inmiddels vertrokken en het beheer van het eiland is overgenomen door Natuurmonumenten. Veranderingen kun je niet tegenhouden en als het dan toch moet dan maar zo.

De documentairemaakster Digna Sinke heeft de veranderingen op het eiland prachtig en met oog voor het bijzondere in beeld gebracht. Het derde deel van haar documentaire, dat de laatste vier jaar beslaat, zag ik in maart 2010. Ik wilde zelf gaan kijken. Dus lag een bezoek aan het eiland voor de hand. Het werd een bijzondere dag. Toen we ons bij de veerboot meldden waaide het windkracht 8 en gutste het water uit een loodgrijze hemel. Gaan of niet gaan? Het werd gaan en we hebben er ondanks een nat pak geen moment spijt van gehad.

Het eiland ademt twee sferen. In het Oosten overheerst de Weemoed van het agrarisch verleden met kleine akkertjes met oude gewassen. In het Westen de Weelde, ook wel wildernis genoemd. Hier zijn delen van het eiland teruggeven aan de elementen water en wind. Toen wij er waren had de guldenroede het eiland geel gekleurd.

Wie denkt dat het eiland geheel verlaten is, heeft het mis. De laatste boer is in 2007 vertrokken, maar er leeft nu nieuw volk op het eiland. Er is een zorgboerderij, een hotelcamping voor de wandelaar die rust zoekt, het Rien Poortvliet museum en het Bezoekerscentrum van Natuurmonumenten. Naast de permanente bewoners zijn er ook bezoekers die op het eiland een vakantiehuis hebben. Al deze mensen zijn geheel afhankelijk van de veerboot die ieder uur naar het eiland bromt. De overtocht deed me denken aan de tijd voor de Deltawerken, toen ik met mijn moeder ieder jaar twee keer van Den haag naar familie op Goeree reisde en ook het Haringvliet moest oversteken. Het kon er soms aardig spoken.

Op youtue staat een aardige trailer van de documentaire van Digna Sinke.

2 comments:

spuitelf said...

ben gaan kijken door de ogen van een ander; nu nog zelf zien en genieten.

Unknown said...

aanbeveling You Tube opgevolgd.

zeer de moeite waard.

filmladder in de gaten houden!

thamar