Het Huizer Melkmeisje, gerommel met het gemeentewapen

Het Melkmeisje is sinds 1816 het gemeentewapen van Huizen, het dorp waar ik woon. Zij draagt een juk met twee melkemmers. Voor 1815 was het wapen van Huizen in gebruik als dorpszegel met als afbeelding een melkmeisje. Op de zegel stond: "Zegel van het dorp Huizen". Bij beschikking van de Hoge Raad van Adel van 26 juni 1816 werd het oorspronkelijke dorpswapen erkend. Het wapen werd daarbij omschreven als: "zijnde van keel, waarop een melkvrouw van goud".  Zou je er niet trots op zijn?

Het gemeentewapen verwijst naar het agrarisch verleden van Huizen. Tot de opkomst van de visserij rond 1800 waren de landbouw en veeteelt de belangrijkste bronnen van bestaan van de Huizer bevolking. Aan de enigszins gebogen houding van het melkmeisje kun je zien dat het niet altijd even gemakkelijk was.

Tot zover niets aan de hand. Maar sinds enige tijd zijn ze op het gemeentehuis het hoofd kwijt. Men vindt het gemeentewapen van rood en goud gedateerd. Het past niet meer bij het moderne Huizen. Het melkmeisje moet een nieuwe uitstraling krijgen die bij het tegenwoordige Huizen past, luidt het. Huizen moet toeristen trekken. Huizen is niet alleen haven of dorp, Huizen is Haven en Dorp. De bedrijvigheid aan de haven kreeg van de ter ziele gegane Stichting Marketing Huizen met goedvinden van de gemeente een logo met wimpels en botterzeilen. Het Oude Dorp moest nu ook wat. En men liet het oog vallen op het argeloze Melkmeisje. De eerste proeve van modernisering kregen we met het nieuwe logo van het gemeentehuis. Het deed het ergste vrezen. Een modern, kwiek, elegant, melkmeisje in de kleuren van de botterzeilen en wimpels. Niets herinnert meer aan het agrarisch verleden. De kleuren verwijzen naar het water en op pumps en met korte kokerrok kun je geen melk halen.

Het leed was nog te overzien geweest, als het daar bij gebleven was. Maar de gemeentemensen zijn  op hol geslagen. In de Huizer Courant van gisteren lezen we dat er op het Oude Raadhuisplein een beeld moet komen van weer een ander melkmeisje. De twee ontwerpen die door de Kunstcommissie zijn uitgekozen staan te bezichtigen in het Gemeentehuis. Schrik niet, want ze lijken nu helemaal niet meer op melk, kaas en eieren. Je vraagt je af welke opdracht de kunstcommissie heeft gegeven aan de kunstenaars. We mogen stemmen, maar alleen een massaal NEE kan helpen. Niet doen. Niet deze twee detonerende vrouwenfiguren. Het Melkmeisje laten zoals het is in keelrood en goudgeel als gemeentewapen en opnieuw beginnen. Er is genoeg wat het oude dorp symboliseert.