Het breken van de cirkel

De cirkel met een willekeurig begin en een even willekeurig eind: spanning, pijn, vermoeidheid, spanning, pijn, vermoeidheid. In "Het zit tussen mijn oren" beschreef ik wat er gebeurt in mijn hersenpan, zodat ik nu al meer dan een jaar zo gammel leef. Ik eindigde toen met de verzuchting dat het doorbreken van de vicieuze cirkel de weg naar genezing is. Inmiddels heb ik vijftien weken serieuze therapie achter de rug met een combinatie van lichamelijke en geestelijke oefeningen. Ik ben er erg moe van geworden. De bedoeling was dat ik weer greep op mijn lijf en leven zou krijgen, zodat de pijn en de vermoeidheid minder worden. In Terugval liet ik al weten dat het met vallen en opstaan gaat. Vandaag lijkt het meer op vallen dan op opstaan, maar dat kan liggen aan het ogenblik. En er is een aanwijsbare oorzaak. Maandag ging ik meedoen aan Hydrofit - oefenen in een groep in warm water. Dat was tijdens die vijftien weken een van mijn favoriete therapieën. Lekker zwoel bewegen in het warme water met heel veel aandacht. Hydrofit is heel anders, heb ik tot mijn schade moeten ontdekken. Hydrofit is allereerst heel hard werken. Niet lekker dobberen op mijn bandje in het water om evenwicht te zoeken, maar veel dynamische oefeningen. Het leek net als vroeger, alleen dan wat aangepast aan mijn leeftijd. Ik holde van de ene naar de andere kant van het zwembad met bal, met emmer op een plankje, liep grote passen met een gewicht aan mijn benen. Oh, oh wat genoot ik. Ik voelde me jong en energiek. Tot de volgende morgen.

Bij het verlaten van het zwembad zei een van mijn groepsgenoten al met een fijnzinnig lachje, dat het niet allemaal hosannah is. "Wacht maar af tot morgen." Ze kreeg pijnlijk gelijk. Ik ben niet meer gewend zo lang mijn benen te gebruiken en die protesteren hevig. Nu is het de kunst niet in paniek te raken, maar het te nemen zoals het is. Ik doe ontspannings- en ademhalingsoefeningen, spreek mezelf toe met kalmerende en troostende woorden, zoek afleiding. Er is me verzekerd dat het allemaal beter wordt, als ik maar oefen en geduld heb. Ik verheel niet dat het soms moeilijk is. Dan begin ik aan de cirkel van mediteren, goed naar buiten kijken en afleiding zoeken.