Waarom moest het geitje aan de lijn, vroegen wij ons
af. Was hij agressief naar de kinderen? Niks van gemerkt. Was die ziek en moest
die antibioticum of iets dergelijks. Leek het ook niet op. Moest die
bijgevoerd? Dat zou kunnen, maar waarom liep die jongen dan zo rond met hem? “We
gaan het vragen”, zei ik tegen Ger. Wat bleek. Volgend weekend kwam de
inspecteur voor de geitenkeuring en dan moest het geitje braaf aan de lijn
kunnen lopen. “Wat gebeurt er anders?”, vroeg ik. Het antwoord verbaasde me.
Dan mogen ze namelijk niet met hem fokken. Willen ze dat dan en mogen ze dat?
En wat heeft het gezeglijk aan de lijn lopen met fokken te maken. Nog veel
vragen. Ik heb ze niet meer gesteld, omdat ik al zo blij was met de antwoorden.
Friday, September 06, 2013
Kleine geitjes groeien groot
Ik moet nog het verhaal vertellen over de jongen op de Kinderboerderij
en het geitje. Zondag fietsten we een kleine ronde, omdat er een flinke wind
stond. Die gaat langs het sluisje en de Meenthoeve naar een van de bankjes rond
de kinderboerderij in het Waranda park. Het was druk binnen de hekken. De grote
vakanties zijn afgelopen, de weekenden worden gevuld met het kleine spul. Opvallend
veel gezinnen van buitenlandse afkomst. Doet me goed. Dit land is van ons
allemaal, dacht ik rooskleurig idealistisch. Ineens was er opwinding. Een
mevrouw oppasser in het groen en een jong, fris joch stapten dreigend op een
jong wit geitje af. Zij gingen hem een halsband om doen. Het joch hield het
geitje vast tussen de knieën, de mevrouw rommelde wat met de halsband. Toen het
eindelijk gelukt was, werd er een touw bevestigt aan de halsband. Het geitje
vond het niet leuk en probeerde achteruit uit de halsband te lopen. Ik ken dat
nog wel van Flip en Lucas, als wij hen wilden helpen, bijvoorbeeld als Flip een
teek op zijn neus had. Hij liet zijn tanden zien, gromde als een wilde, hapte
naar alles wat bewoog, en liep steeds maar achteruit. Lucas was wat dat betreft
een stuk vriendelijker. Die liep ook wel achteruit, maar gronde tenminste niet.
Het geitje gromde trouwens ook niet, maar wilde niet aan de lijn. Hij moest en
toen hij eenmaal vastzat gedroeg hij zich grootmoedig. De jongen paaide hem met
lekkere korreltjes en liep met hem rond.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment