Wegpoetsen

Speciaal voor mijn zusje, maar anderen mogen het ook lezen:

Het nieuwe jaar is begonnen en daar moet ik volgens veel mensen die mij goede wensen hebben gestuurd erg blij mee zijn. Gauw vergeten, vinden zij, dat nare jaar 2013. Nieuw jaar, nieuwe kansen! Dat het afgelopen jaar niet altijd rozengeur en maneschijn heeft gebracht, ben ik met hen eens. Maar vergeten zal ik het niet zo gauw. Juist in het afgelopen jaar ben ik veel bezig geweest met de verbinding tussen heden, verleden en toekomst. Dat heeft me geen windeieren gelegd. Veel van mijn huidige problemen vinden hun oorzaak in de manier waarop ik mijn leven tot nu toe heb willen leven. Veel doen en weinig zijn, noemen de deskundigen dat. Veel hollen en niet stilstaan. Veel kijken naar anderen en niet naar jezelf. Sinds enige tijd heb ik dat veranderd. Dat is wennen. Niet meer direct opspringen als je een probleem wordt gemeld. Kijken naar de ander en proberen ook de achterkant te zien. Lastig, heel erg lastig. Maar wel zeer de moeite waard. Ik zie nu ineens dingen die ik nooit eerder heb gezien en die er toch echt al jarenlang zijn. Ik lees boeken die ik al jarenlang heb willen lezen, maar waar het nooit van kwam. Ik leer luisteren, luisteren naar mezelf en vooral ook naar de ander. Ik leer lief zijn voor mezelf. En nu maar afwachten wat het me brengt. Ik heb goede moed.