De Zwanen zijn zoek

Anderhalve week geleden waren de eieren van het zwanenpaar in onze sloot uitgebroed. Twee dagen hadden we vader en moeder bezig gezien met het draaien van de eieren. Op een avond zagen we moeder zwaan langs zwemmen met de jongen op haar rug. We moesten goed kijken om ze te zien, maar af en toe stak er een zijn kop uit de vleugels. We dachten dat ze een leefplaats hadden gevonden op het hoekje bij het fietspad. Maar net als een paar jaar geleden was het hen daar te druk. Over het fietspad loopt en fietst van alles: schoolkinderen met hun ouders, honden, trimmers, gewone wandelaars. Kennelijk vonden ze het er te druk en te onrustig. De ochtend van hun vertrek zag ik vader zwaan vervaarlijk vleugelklappend om een grote hond angst aan te jagen.

Sinds die tijd zie ik moeder en jongen nergens meer. Vader ligt bij de ingang van een zij sloot. Dus ze zouden daar in de buurt moeten zijn. Maar het riet is gegroeid en ik kan ze nergens vinden. Dat is heel erg jammer omdat we er zo van kunnen genieten. Gelukkig zit er aan het eind van onze sloot nog een zwaan op een nest. Misschien wil die haar jongen wel aan ons tonen.