"Het boek Contrapunt van Anna Enquist heb ik gelezen en beluisterd, weer geluisterd en meegelezen. Ja, dat is het, daar ga ik meteen acht schilderijen van maken. Iedere DC een schilderij. De combinatie van schrijven en muziek vind ik prachtig en spreekt me aan.`
Ik volg al jaren het werk van Lenie Bos. Iedere Atelierroute bezoek ik Theater De Boerderij uit nieuwsgierigheid naar haar nieuwe werk. Lenie ontwikkelt zich voortdurend en onvoorspelbaar. Lenie lijkt voortdurend op zoek. Haar inspiratiebron is meestal de natuur, maar niet de natuur zoals die zich in alle realisme aan ons voordoet. Nee. Lenie schildert de natuur naar de geest van Lenie in sprekende, felle kleuren en stevige vormen. Lenie schildert groot.
Maar niet in de contrapunten. Hier heeft zij een andere inspiratiebron gekozen. Een veel intiemere, namelijk het verdriet van een moeder die haar dochter heeft verloren. Ze legt haar herinneringen vast in de vormen van een muziekstuk van Johan Sebastian Bach. Lenie heeft geluisterd en gelezen en nog eens gelezen en geluisterd en de emotie op doek vastgelegd.
Mijn geduld is beloond. Ik ben een liefhebber van de muziek van Bach. Zijn muziek geeft orde en rust aan de chaos in mijn hoofd. Met de Goldberg variaties op de achtergrond kan ik mijn verhalen schrijven. Ik weet dat Anna Enquist ook houdt van Bach. Ik houd nog niet van haar werk, omdat ik het te houterig vind. Maar ik ga nu zeker Contrapunt lezen. En dat allemaal dankzij Lenie. Zelf een mens van weinig woorden!
No comments:
Post a Comment