Sunday, February 07, 2010

Egypte!


We zijn terug van een achtdaagse Egypte reis en hebben koffers vol indrukken mee teruggebracht. Niet alleen van de prachtige grafkelders en tempels vol kunstschatten, maar ook van het volk, dat leeft in een land vol culturele rijkdom dat ladingen toeristen trekt, waar het geen weg mee weet. Dat leidt tot een vorm van massatoerisme, wat een klein deel van de Egyptenaren stinkend rijk maakt en de rest van het volk in grote armoede achterlaat. De Egyptische regering probeert de werkgelegenheid te stimuleren, maar het lukt niet.

Ik ga er hier natuurlijk iets over vertellen, maar het is echt te veel om het in een keer te doen. Dus eerst maar eens een kort verslag van onze reis.

We zijn gevlogen naar Luxor, volgens onze Egyptische gids, die vloeiend Nederlands sprak, de stad met de grootste hoeveelheid monumenten ter aarde. De Egyptische regering is in ieder geval van plan om van de stad een groot openbaar museum te maken, waarvoor alle huizen, winkels, openbare gebouwen, en hotels moeten wijken. Die worden successievelijk afgebroken en verplaatst. Alleen moskeeën en Koptische kerken worden gespaard, omdat ze voor de hedendaagse Egyptenaar heilig zijn.

We bezochten de Vallei der Koningen, de veel kleinere vallei der koninginnen - op het verschil tussen mannen en vrouwen in het vroegere en hedendaagse Egypte kom ik vast nog terug - de tempel van de vrouwelijke farao Hatsepsoet, de tempels van Karnak en Luxor en het Luxor museum met prachtige beelden uit het oude Egypte.

Vervolgens reisden we op een Nijlcruisestomer naar Edfu en Komombo om daar ook tempels te bekijken; door de woestijn naar Aboe Simbel en weer terug over de Nijl naar Luxor. We zagen de zwaarbewaakte Aswandam en het Nassermeer, en een granietgroeve met de onafgemaakte Obelisk. We kregen uitleg over het bouwen van tempels en het oprichten van Obelisken. En we begrepen steeds minder van alle wonderen om ons heen.

We hebben steenhouwers bezocht, parfumeriemakers, papyruskunstenaars en goudsmeden. We hebben gevaren op een feluca, een nijlzeilschip zonder motor. We hebben geen rondrit gemaakt in een koets met paard ervoor en ook niet op een drommedaris gezeten. Dat werd ons iets te gek.

We zullen weken nodig hebben om alle indrukken de juiste plaats te geven. Daar gaan we de tijd voor nemen. U hoort van ons.

4 comments:

susan said...

Met smaak weer Nel, welkom terug & ik verheug mij,
Susan

Emilie Kassenaar said...

Ik ben erg benieuwd naar de uitgebreide beschrijvingen. Je schrijft er mooi en ook nog eens over zaken die ik ook interessant vind!

Maarten Hoelscher said...

Mooie reis zo te lezen.Ik begon je blogs al een beetje te missen. Gelukkig zijn jullie weer veilig terug en nog veel plezier met nagenieten.

Groet,
Maarten

Unknown said...

Dik genieten van je eerste verhaal, Nel. Heerlijk om met jullie mee te kunnen reizen in de verhalen.
Dat is voor mij wéér een troostrijk iets erbij in mijn dagen/weken/maanden(?) van beperkte bewegingsvrijheid.