Saturday, January 14, 2012

Burgernet - doen of niet doen

Deze week lag de nieuwe Gemeentegids in onze brievenbus. Daarbij was een brief gevoegd van onze nieuwe burgemeester, die ons opriep mee te doen met Burgernet. Ik las de oproep en sinds die tijd loop ik rond met het dilemma of ik me aan zal melden of niet. Als het goed is hebben alle Nederlandse ingezetenen een oproep gekregen en zouden de meesten van jullie moeten weten waar het over gaat. Zeker als je braaf de post van de overheid leest. Voor die enkeling die het niet weet een korte uitleg. Burgernet is een samenwerking tussen burgers, gemeente en politie om de veiligheid op straat te vergroten. Het is een telefonisch netwerk van inwoners en bedrijven in de gemeente. Als bij de politie een melding komt van een misdrijf of een vermissing dan start de politie Burgernet op. Deelnemers krijgen een bericht via de telefoon. Dit bericht is een verzoek om uit te kijken naar een duidelijk omschreven persoon of voertuig. Als je iets of iemand ziet kun je dat doorgeven aan de politie.

Dit lijkt onschuldig, maar is het dat ook? Toen ik de brief voor de eerste keer las bekroop me een gemengd gevoel: waarom zou ik de politie helpen met boevenvangen? Waarom doen ze dat zelf niet? Daar zijn ze toch voor ingehuurd en worden ze voor betaald? Dus ik legde de brief weg om bij het oud papier te deponeren. Maar er bleef iets knagen. Ik ben toch zo voor "samen maken wij de samenleving"? Laatst toen we langs de sloot liepen en de wilgen nog niet geknot waren, wilde ikzelf de takkenschaar ter hand nemen. De openbare ruimte is immers van ons allemaal. En nog langer geleden achtervolgde ik een verdacht individu aan die in onze straat in de tuinen liep te spieden. Ik nam zijn signalement in me op voor het geval dat. Waarom dan de argwaan tegen dit initiatief?

Ik ging op zoek naar mijn twijfels. Ik ben toch ook voor meer veiligheid. Waarom dan deze aarzeling. Zie ik de politie toch nog steeds als vijand en niet als kameraad? Ik ben toch allang de leeftijd ontgroeid dat ik weg ren voor de juut. Gaat het dan misschien om het klikken? Maar als iemand opgepakt wordt, is hij toch nog niet direct veroordeeld. Houd ik niet van heksenjachten? Maar ik wil toch ook dat boeven worden gepakt en veroordeeld. Gaat het me om de privacy? Gaat nu iedereen achter iedereen aanjagen als een verdenking bestaat? Gaat het me om het idee dat ik bij aanmelding bij de braafste mensen van de klas ga horen? Dat is het allemaal niet. Het is de angst dat over een jaar of zo Youp of een andere cabaretier de draak steekt met iets dat ik over het hoofd heb gezien, omdat ik het zo gek niet kon bedenken.

2 comments:

mager said...

ik heb ook maar steeds het gevoel, dat er een steekje aan los is, maar ook na lang zoeken heb ik het niet gevonden. we wachten op Youp.

spuitelf said...

Misschien komt de twijfel door wat er vooral in Oost Europa jarenlang gebeurde en waar je je leven niet zeker was als je op de verkeerde lijst stond. Hier in dit toch brave Nederland ben ik daar niet bang voor