Waarom een weblog?

Vorige week vroeg Huizer kunstenaar Lenie Bos me of ik haar wilde helpen bij het opzetten van een weblog. Natuurlijk zei ik ja, hoewel ik me wel afvroeg waarom een kunstenaar die beeld produceert een medium wil gebruiken dat vooral voor tekst is bedoeld. Overigens had ik zelf het antwoord kunnen geven, omdat ik een trouw bezoeker ben van het weblog van Pieter Hogenbirk. Die produceert ook voornamelijk beeld. Zijn weblog gebruikt hij vooral om nieuw werk te laten zien en ons te informeren over het wel en wee van zijn gemoed. Zo heeft hij deze week een blog over het nieuwe gemeente logo. Hij laat het zien. Het melkmeisje in twee soorten blauw, op pumps in een frivool kort rokje. Geen tekst, wel beeld. Dat zegt overigens meer dan genoeg.
Mijn weblog gebruik ik ook voor het luchten van het gemoed. Mijn medium is nog steeds het woord. Soms is het gemoed zo zwaar, dat ik er geen woorden voor kan vinden. Dat dreigt deze week. Gisteren ging ik bij mijn vriendin op bezoek, die heel ver weg is. Vanmiddag vonden we in onze sloot een ekster, die er niet hoorde. We wilden hem redden, maar de hark die wij hem toestaken maakte hem bang, Hij verzoop voor onze ogen. Hoe vind ik hier nu woorden voor? Mijn laatste weblog dateert van vijf dagen geleden en was ook al niet zo veelzeggend. Zoals mijn schilderende vrienden soms naar het woord grijpen, grijp ik nu naar het beeld.