De Huizer Courant is mijn favoriete bron voor het volgen van de Huizer politiek. Met paginalange verhalen wordt het politiek theater in de gemeentelijke raadzaal gevolgd. Politieke bestuurders en tegenstanders krijgen allen de gelegenheid hun standpunt over het voetlicht te brengen. En ingezonden mededelingen van welke aard en orde ook worden altijd geplaatst. Het volk mag spreken. Zelden betrap ik de Huizer Courant op een eigen standpunt. Sinds ik vanmorgen las over een colunmist van een lokale krant in Maasdriel die de mond is gesnoerd, begrijp ik hoe verstandig dat is. Wiens brood men eet, wiens woord men spreekt.
De lokale media in Huizen zijn voor informatie en voor geld afhankelijk van het gemeentebestuur. Slechte verhoudingen kunnen leiden tot dichtknijpen van de kraan van beide bronnen. Zo ging het in Maasdriel. De columnist uitte kritiek op de wethouders in zijn gemeente, die overigens al jaren wordt geplaagd door een verziekte bestuurscultuur. Vervolgens dreigde de fractievoorzitter van een van de coalitiepartijen dat het betreffende dorpsblad geen advertenties van de gemeente meer zou krijgen. De uitgever zwichtte en stuurde de columnist het bos in. Rel geboren.
In Huizen is dit niet voorstelbaar. Alleen de regionale Gooi en Eemlander gedraagt zich als een onafhankelijke krant en durft de politiek in ons dorp kritisch te volgen. Dat is ook de taak van de pers. Maar voor lokale media gelden andere regels. Daar is niets mis mee, zolang we het maar weten.
No comments:
Post a Comment