Je moet goed kijken wil je de armoede zien. Mensen lopen er niet graag mee te koop. Het pleit voor politici als Andre Rouvoet en Job Cohen dat zij hun ogen er niet voor willen sluiten. Politici die in de banken van raadzalen of van de tweede kamer blijven zitten, zien het niet. Daar heerst geen armoede. Als je op straat kijkt zie je een groeiende groep mensen, die het hoofd niet boven water kan houden. Dat is niet relatief, dat is de realiteit. Vooral onder ouderen met alleen AOW en eenoudergezinnen groeit de armoede, alle mooie woorden van Balkenende c.s. ten spijt.
Veertien procent van alle kinderen leven onder de armoedegrens! Veertien procent van alle kinderen!
Meer geld en ook voedselbanken, hoe sympathiek ook, helpen maar tijdelijk. Alleen perspectief helpt echt. En niet perspectief in mooie woorden op papier. Maar perspectief in de dagelijkse praktijk. Dus laten ze in Den Haag ophouden met hun illusiepolitiek. Alleen roepen dat al die mensen aan de slag moeten helpt niet als er geen werk is. En iedereen die goed kijkt, weet ook dat bij een aantrekkende economie de grote groep mensen die al lange tijd in de bijstand zitten niet zonder slag of stoot aan het werk kunnen. Vraag en aanbod sluiten niet goed op elkaar aan.
Toch biedt werk perspectief. Dat klopt. Het zorgt ervoor dat mensen hun huis uitkomen en deelnemen aan de samenleving. Dus laat Den Haag nu meteen zorgen dat werken met behoud van uitkering mogelijk wordt, dat er direct leerwerktrajecten ingericht worden, en dat op lokaal niveau gesubsidieerde banen worden gecreëerd. Juist in de groep die tot nu toe “kansarm” wordt genoemd, moet geïnvesteerd worden. Niet pamperen, maar aanpakken. De samenleving schreeuwt om mensen die aan de slag willen.
Ondertussen kunnen allerlei liefdadigheidsinstanties er wel voor zorgen dat mensen in de tussentijd te eten hebben.
1 comment:
daar ben ik het helemaal mee eens, maar dat ze er dan ook voor zorgen dat die aow'ers niet aan het werk hoeven, maar gewoon iets meer krijgen.
Post a Comment